روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۷۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ حُكْمِ الْعِنِّين

في خبر اخر قال الصادق ع :

وَ إِذَا اِدَّعَتِ اَلْمَرْأَةُ عَلَى زَوْجِهَا أَنَّهُ عِنِّينٌ وَ أَنْكَرَ اَلرَّجُلُ أَنْ يَكُونَ كَذَلِكَ فَالْحُكْمُ فِيهِ أَنْ يَقْعُدَ اَلرَّجُلُ فِي مَاءٍ بَارِدٍ فَإِنِ اِسْتَرْخَى ذَكَرُهُ فَهُوَ عِنِّينٌ وَ إِنْ تَشَنَّجَ فَلَيْسَ بِعِنِّينٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۹

و در خبرى ديگر امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه زن مدّعى شد كه شوهرش از نزديكى كردن عاجز است و مرد اين را انكار داشت، چاره آنست كه مرد در آب سرد بنشيند اگر آلتش كشيده و سرازير شد عنّين (يعنى از مجامعت عاجز) است و اگر آلت او خود را قبض كرد عنّين نيست.