روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۵۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح-بَابُ الْأَكْلِ وَ الشُّرْبِ فِي آنِيَةِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ غَيْرِ ذَلِكَ مِنْ آدَابِ الطَّعَام

روي شعيب عن ابي بصير قال :

وَ سُئِلَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلثُّومِ وَ اَلْبَصَلِ وَ اَلْكُرَّاثِ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِأَكْلِهِ نِيّاً وَ فِي اَلْقُدُورِ وَ لاَ بَأْسَ بِأَنْ يُتَدَاوَى بِالثُّومِ وَ لَكِنْ إِذَا كَانَ ذَلِكَ فَلاَ يَخْرُجْ إِلَى اَلْمَسْجِدِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۱

ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال شد در مورد سير و پياز و گندنا (تره) فرمود: به خوردن آن، چه خام و چه پخته‏اش باكى نيست، و اشكالى ندارد كه با سير مداوا كنند و لكن در وقتى كه با آن مداوا مى‏كنند بمسجد نروند (كه مردم از بوى آن آزار ببينند).