روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۰۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ مَنْ يَجِبُ رَدُّ شَهَادَتِهِ وَ مَنْ يَجِبُ قَبُولُ شَهَادَتِه

روي الحسن بن محبوب عن عمر بن يزيد قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ مَاتَ وَ تَرَكَ اِمْرَأَةً وَ هِيَ حَامِلٌ فَوَضَعَتْ بَعْدَ مَوْتِهِ غُلاَماً ثُمَّ مَاتَ اَلْغُلاَمُ بَعْدَ مَا وَقَعَ إِلَى اَلْأَرْضِ فَشَهِدَتِ اَلْمَرْأَةُ اَلَّتِي قَبِلَتْهَا بِهِ أَنَّهُ اِسْتَهَلَ‏ وَ صَاحَ حِينَ وَقَعَ إِلَى اَلْأَرْضِ ثُمَّ مَاتَ بَعْدُ فَقَالَ عَلَى اَلْإِمَامِ أَنْ يُجِيزَ شَهَادَتَهَا فِي رُبُعِ مِيرَاثِ اَلْغُلاَمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۸

حسن بن محبوب از عمر بن يزيد روايت كرده گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم مردى از دنيا رفته و زنى حامله داشته است كه پس از مرگ شوهر پسرى بدنيا آورده كه پس از بدنيا آمدن، مرده است، ولى زنى كه قابله او بوده شهادت داده است كه طفل زنده بدنيا آمد و جيغى كشيد و بعد مرد، فرمود: بر امام است كه ۴/ ۱ ميراث غلام يعنى طفل مرده را به آن زن يعنى مادر بدهد.