روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۸۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي حفص بن البختري و معاويه بن عمار و عبد الرحمن بن الحجاج و الحلبي جميعا عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا صَلَّيْتَ فِي‏ مَسْجِدِ اَلشَّجَرَةِ فَقُلْ وَ أَنْتَ قَاعِدٌ فِي دُبُرِ اَلصَّلاَةِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مَا يَقُولُ اَلْمُحْرِمُ ثُمَّ قُمْ فَامْشِ حَتَّى تَبْلُغَ اَلْمِيلَ وَ تَسْتَوِيَ بِكَ‏ اَلْبَيْدَاءُ فَإِذَا اِسْتَوَتْ بِكَ‏ اَلْبَيْدَاءُ فَلَبِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۳

و حفص بن بخترى، و معاوية بن عمّار، و عبد الرحمن بن حجاج و حلبى، همگى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏اند كه فرمود: چون در مسجد شجره نماز بجا آوردى، در آن حال كه در پى نماز نشسته باشى، پيش از آنكه از جاى برخيزى همان چيزى را كه محرم ميگويد بگوى، و آنگاه بپا خيز و گام همى سپار تا بمحلّ ميل برسى و در جادّه قرار گيرى. پس چون در سطح بيابان قرار گرفتى لبّيك بگوى. و اگر براى حج از مسجد الحرام تلبيه كنى (يعنى محرم شوى) پس اگر بخواهى در پشت مقام ابراهيم عليه السّلام لبّيك ميگوئى، و افضل آن، چنين است كه بطرف «رقطاء» بيائى، و پيش از آنكه به ابطح برسى، لبّيك بگوئى.