روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۲۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

قال رسول الله ص :

مَنْ أَعَانَ مُؤْمِناً مُسَافِراً نَفَّسَ اَللَّهُ عَنْهُ ثَلاَثاً وَ سَبْعِينَ كُرْبَةً وَ أَجَارَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ مِنَ اَلْغَمِّ وَ اَلْهَمِّ وَ نَفَّسَ عَنْهُ كَرْبَهُ اَلْعَظِيمَ يَوْمَ يَغَصُّ اَلنَّاسُ‏ بِأَنْفَاسِهِمْ وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ حَيْثُ يَتَشَاغَلُ اَلنَّاسُ بِأَنْفَاسِهِمْ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۳

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: كسى كه مؤمن مسافرى را يارى كند، خدا هفتاد و سه گره اندوه و مشكل را از كار او ميگشايد، و در دنيا و آخرت او را از همّ و غمّ پناه ميدهد، و در آن روز كه نفس مردم قطع مى‏شود، اندوه عظيم او را بر طرف ميسازد. و در خبر ديگر: آنجا كه مردم گرفتار نفسهاى خويشند (اندوه عظيم- الخ).