روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۸۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال ابو الحسن موسي بن جعفر ع :

فِي وَصِيَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لِعَلِيٍّ ع‏ لاَ تَخْرُجْ فِي سَفَرٍ وَحْدَكَ فَإِنَ‏ اَلشَّيْطَانَ‏ مَعَ اَلْوَاحِدِ وَ هُوَ مِنَ اَلاِثْنَيْنِ أَبْعَدُ يَا عَلِيُ‏ إِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا سَافَرَ وَحْدَهُ فَهُوَ غَاوٍ وَ اَلاِثْنَانِ غَاوِيَانِ وَ اَلثَّلاَثَةُ نَفَرٌ وَ رَوَى بَعْضُهُمْ سَفْرٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۱

و امام ابو الحسن، موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود: در وصيّت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بعلىّ عليه السّلام آمده است كه: در هيچ سفرى تنها خارج مشو، زيرا كه شيطان يار شخص واحد است، و او از دو نفر دورتر است. يا على، شخص چون به تنهائى سفر كند، در معرض هلاك است، و دو نفر نيز هر دو در معرض هلاك‏اند، و چون شمار ايشان به سه تن بالغ شود، گروهى هستند و در بعضى روايات آمده است، كه چون به سه تن بالغ شوند مسافرينى هستند. (يعنى از صفت هالك رسته و نام مسافر يافته‏اند).