روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۵: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۵ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۵ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
روي ابان بن عثمان عن ابي مريم الانصاري عن ابي عبد الله ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۴ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۶ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۶
أبان بن عثمان از ابو مريم انصارى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: چون شخص چند روزى از ماه رمضان را روزه بدارد و پس از آن بيمار شود، تا بميرد، قضائى بر ذمهاش تعلّق نمىگيرد، و اگر صحّت خود را بازيابد، و بار ديگر بيمار شود، و پس از آن بميرد، و مالى داشته باشد، براى هر روزى مدّى از طعام به حساب او به رسم صدقه داده مىشود، و اگر مالى نداشته باشد، وليّش از جانب او روزه مىدارد. و چون كسى بميرد، و روزه ماه رمضان را بر ذمّه داشته باشد، پس بر عهده پسر او است كه قضاى آن را از جانب او ادا كند، مگر آنكه در بيماريش، پيش از بازيافتن صحّت به اندازهاى كه براى قضاى روزهاش كافى باشد بميرد، كه در اين صورت قضائى به او تعلّق نمىگيرد. و اگر ميّت دو ولى داشته باشد، پس قضاى روزه بر ذمّه بزرگتر آن دو است. و اگر وليّى از طبقه رجال نداشته باشد، زنى كه وارث او محسوب مىشود بايد قضاى روزه او را بجا آورد.