روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۱۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

روي ابو الصباح الكناني عن ابي عبد الله ع :

فِي اِمْرَأَةٍ أَصْبَحَتْ صَائِمَةً فَلَمَّا اِرْتَفَعَ اَلنَّهَارُ أَوْ كَانَ اَلْعِشَاءُ حَاضَتْ أَ تُفْطِرُ قَالَ نَعَمْ وَ إِنْ كَانَ قَبْلَ اَلْمَغْرِبِ فَلْتُفْطِرْ وَ عَنِ اِمْرَأَةٍ تَرَى اَلطُّهْرَ فِي أَوَّلِ اَلنَّهَارِ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ لَمْ تَغْتَسِلْ وَ لَمْ تَطْعَمْ كَيْفَ تَصْنَعُ بِذَلِكَ اَلْيَوْمِ قَالَ إِنَّمَا فِطْرُهَا مِنَ اَلدَّمِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۸

و ابو الصّباح كنانى در روايت خود آورده است كه به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: زنى سحر را در حال روزه داشتن صبح كرده، و چون روز بالا آمده، يا ساعتهاى آخر روز فرا رسيده، حائض شده است. در اين صورت آيا بايد افطار كند؟ فرمود: آرى. و اگر قبل از مغرب بوده بايد افطار كند. همچنين در باره زنى سؤال كردم كه در اوّل روز در ماه رمضان پاك شده و غسل نكرده است، و چيزى هم نخورده است، در اين صورت بايد نسبت به آن روز چه كند؟ فرمود: روزه‏اى بر عهده ندارد، و باكى بر او نيست.