روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

قال و سالته :

عَنِ اَلْقَيْ‏ءِ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ قَالَ إِنْ كَانَ شَيْ‏ءٌ يَذْرَعُهُ‏ فَلاَ بَأْسَ وَ إِنْ كَانَ شَيْ‏ءٌ يُكْرِهُ عَلَيْهِ نَفْسَهُ فَقَدْ أَفْطَرَ وَ عَلَيْهِ اَلْقَضَاءُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۴۰

همان راوى گفت: از آن امام در باره قى‏ء در ماه رمضان سؤال‏كردم، فرمود: اگر چيزى باشد كه بى‏اختيار به دهان او آيد، باكى نيست، ولى اگر چيزى باشد كه به زور آن را به دهان آورد، روزه‏اش را شكسته است، و قضا را بر ذمّه دارد.