روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۴۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و سال ابو بصير ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلصَّائِمِ اَلْمُتَطَوِّعِ تَعْرِضُ لَهُ اَلْحَاجَةُ قَالَ هُوَ بِالْخِيَارِ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْعَصْرِ وَ إِنْ مَكَثَ حَتَّى اَلْعَصْرِ ثُمَّ بَدَأَ لَهُ أَنْ يَصُومَ وَ لَمْ يَكُنْ نَوَى ذَلِكَ فَلَهُ أَنْ يَصُومَ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ إِنْ شَاءَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۱

و ابو بصير از حضرت صادق عليه السّلام پرسيد: كسى كه مى‏خواهد روزه مستحبّى بدارد و به دليل گرفتارى كه داشته است نيّت روزه نكرده و مفطرى هم بجا نياورده تا چه وقت فرصت نيّت دارد؟ امام عليه السّلام فرمود: تا عصر مى‏تواند نيّت روزه كند و اگر تا عصر نيّت نكرد و سپس آهنگ روزه كرد، مى‏تواند اگر خواست آن روز را روزه بدارد.