روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي صالح بن عقبه عن بشير الدهان قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رُبَّمَا فَاتَنِي اَلْحَجُّ فَأُعَرِّفُ عِنْدَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ ع‏ قَالَ أَحْسَنْتَ يَا بَشِيرُ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَى‏ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ ع‏ عَارِفاً بِحَقِّهِ فِي غَيْرِ يَوْمِ عِيدٍ كُتِبَتْ لَهُ عِشْرُونَ حَجَّةً وَ عِشْرُونَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلاَتٍ وَ عِشْرُونَ غَزْوَةً مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ وَ مَنْ أَتَاهُ فِي يَوْمِ عِيدٍ كُتِبَتْ لَهُ أَلْفُ حَجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلاَتٍ وَ أَلْفُ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ لِي بِمِثْلِ اَلْمَوْقِفِ قَالَ فَنَظَرَ إِلَيَّ شِبْهَ اَلْمُغْضَبِ ثُمَّ قَالَ يَا بَشِيرُ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَى‏ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ ع‏ يَوْمَ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ فَاغْتَسَلَ‏ بِالْفُرَاتِ‏ ثُمَّ تَوَجَّهَ إِلَيْهِ كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً بِمَنَاسِكِهَا وَ لاَ أَعْلَمُهُ إِلاَّ قَالَ وَ عُمْرَةً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۰

و صالح بن عقبه، از بشير دهّان روايت كرده است كه گفت: به‏ امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: بسا رخ ميدهد كه حج از من فوت مى‏شود، و از اين رو در جوار قبر حسين عليه السّلام مراسم عرفه را اجراء ميكنم، امام فرمود: أحسنت اى بشير، هر آن مؤمن كه با معرفت بحق حسين عليه السّلام در غير روز عيد بكنار قبر او بيايد ثواب بيست حج و بيست عمره بى‏شائبه و مقبول و بيست جنگ در ركاب پيمبرى مرسل، يا امامى عادل در نامه عملش نوشته مى‏شود، و كسى كه در روز عيدى بيايد، ثواب هزار حجّ، و هزار عمره بيشائبه و مقبول و هزار جنگ در ركاب پيمبرى مرسل يا امامى عادل در نامه عملش نوشته مى‏شود. راوى گفت: پس گفتم: و چگونه چنين مقامى نصيب من مى‏شود؟! پس امام بمانند شخصى خشمگين بسوى من بنگريست، و آنگاه فرمود: اى بشير، شخص مؤمن چون در روز عرفه آهنگ قبر حسين عليه السّلام بنمايد [در حالى كه كه بحق او عارف باشد] پس در فرات غسل كند، و بزيارت او روى آورد، خداى عزّ و جلّ در برابر هر گامى براى او حجى با مناسكش- و گمان ندارم كه جز اين گفته باشد كه:- و عمره‏اى در نامه عملش مينويسد.