روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۲۸۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي علي بن النعمان و صفوان عن يحيي الازرق قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَسْعَى بَيْنَ‏ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ فَيَسْعَى ثَلاَثَةَ أَشْوَاطٍ أَوْ أَرْبَعَةً فَيَلْقَاهُ اَلصَّدِيقُ فَيَدْعُوهُ إِلَى اَلْحَاجَةِ أَوْ إِلَى اَلطَّعَامِ قَالَ إِنْ أَجَابَهُ فَلاَ بَأْسَ وَ لَكِنْ يَقْضِي حَقَّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ يَقْضِيَ حَقَّ صَاحِبِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۶

و على بن نعمان و صفوان از يحيى الازرق روايت كرده‏اند كه گفت: از امام ابو الحسن عليه السّلام در باره مردى كه ميان صفا و مروه سعى ميكند، تا سه شوط يا چهار شوط از سعى را انجام ميدهد، پس در اين ميان دوستى به او بر ميخورد، و او را براى برآوردن حاجتى يا صرف طعامى فرا ميخواند، در اين صورت ميبايد چه كند؟ امام فرمود: اگر او را اجابت كند باكى نيست، ولى در نظر من اداء حق خداى‏ عزّ و جلّ خوشايندتر از آنست كه حقّ رفيقش را اداء كند.