روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۱۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ ثَوَابِ صَلَاةِ اللَّيْل

و قال ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَلْحَسَنََاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئََاتِ‏ قَالَ صَلاَةُ اَلْمُؤْمِنِ بِاللَّيْلِ تَذْهَبُ بِمَا عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهَارِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶۰

و باز آن حضرت در تفسير اين آيه كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: «إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ» يعنى (البتّه حسنات و نيكوكاريها، زشتيكاريها را محو مى‏سازد) فرمود: مراد از حسنات نماز شب است كه مؤمن شب هنگام ميخواند و بدان وسيله گناهانى را كه در طول روز انجام داده محو ميكند- و يا سبك مى‏سازد- شرح: «بديهى است منظور گناهان شخصى و فردى است نه آنها كه نسبت به حقوق مردم و عمدا واقع شده، يا گناهانى كه در پيكر جامعه مسلمين ايجاد جراحت كرده است- عصمنا اللَّه من قبح الزّلل و سيّئات العمل-» و خداوند تبارك و تعالى در كتاب خود امير المؤمنين على عليه السّلام را بخاطر بر پا داشتن و پرداختن بنماز شب مدح و ستايش فرموده است. آنجا كه ميفرمايد: أَمَّنْ هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيْلِ ... تا آخر آيه كه معنى آن اينست: (آيا آن كسى كه به نماز و طاعت و قنوت و راز و نياز در لحظه لحظه‏هاى شب مى‏پردازد و گاه بسجده است و گاه در قيام و از آخرت بيمناك است و اميد برحمت پروردگار خويش ميدارد با آن كس كه عارى و غافل از اين حالات است يكى است؟) و مراد از آناء شبانه ساعات شب است.