روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۱۳: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۱۳ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۱۳ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۵۸
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْمُصَلِّي تَعْرِضُ لَهُ السِّبَاعُ وَ الْهَوَامُّ فَيَقْتُلُهَا
و ساله سماعه بن مهران :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۱۲ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۱۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸
سماعة بن مهران از آن حضرت (امام صادق عليه السّلام) پرسيد: هر گاه شخصى كه به نماز واجب ايستاده بخاطرش برسد كه كيسه خود را جايى گذاشته يا كالايش را فراموش كرده است بردارد، و مىترسد اگر نماز را تمام كند و بدنبالش رود دزد آن را برده و يا از بين رفته باشد چه كند؟ آن حضرت فرمود: نمازش را قطع كرده و متاع خود را به چنگ مىآورد، راوى گويد: گفتم: اگر چهار پاى او در ميان نماز بجهد و او بترسد كه حيوان برود و نتواند پس از نماز به او برسد يا در گرفتنش دچار زحمت بسيار شود چه كند؟ آن حضرت فرمود: اشكالى ندارد كه نمازش را قطع كند و حيوان را بگيرد و باز به سر نماز خود برگردد.