روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۰۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك

و روي عن الفضيل بن يسار انه قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ أَكُونُ فِي اَلصَّلاَةِ فَأَجِدُ غَمْزاً فِي بَطْنِي أَوْ أَزّاً أَوْ ضَرَبَاناً فَقَالَ اِنْصَرِفْ وَ تَوَضَّأْ وَ اِبْنِ عَلَى مَا مَضَى مِنْ صَلاَتِكَ مَا لَمْ تَنْقُضِ اَلصَّلاَةَ بِالْكَلاَمِ مُتَعَمِّداً فَإِنْ تَكَلَّمْتَ نَاسِياً فَلاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْكَ وَ هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ تَكَلَّمَ فِي اَلصَّلاَةِ نَاسِياً قُلْتُ وَ إِنْ قَلَبَ وَجْهَهُ عَنِ اَلْقِبْلَةِ قَالَ نَعَمْ وَ إِنْ قَلَبَ وَجْهَهُ عَنِ اَلْقِبْلَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴

از فضيل بن يسار روايت كرده‏اند كه گفت: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: گاهى كه در نماز هستم در شكم خود پيچش باد و سر و صدا يا قرقرى حسّ مى‏كنم، چه كنم؟ آن حضرت فرمود: برگرد و وضو بگير و نماز را از آنجا كه رها كرده‏اى ادامه بده بشرط اينكه نماز را با سخن گفتن عمدى باطل نكنى، و اگر از روى سهو و فراموشى سخن گفتى چيزى بر تو نيست و اين بمنزله كسى است كه از روى فراموشى در نماز سخنى بگويد، عرض كردم: هر چند چنين كسى روى از قبله بگرداند؟ فرمود: آرى، اگر چه روى از قبله هم بگرداند.