روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۷۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْحَيْضِ وَ النِّفَاس

و قال الصادق ع :

اَلْمَرْأَةُ إِذَا بَلَغَتْ خَمْسِينَ سَنَةً لَمْ تَرَ حُمْرَةً إِلاَّ أَنْ تَكُونَ اِمْرَأَةً مِنْ‏ قُرَيْشٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۴

و امام صادق عليه السّلام فرمود: زن هنگامى كه به پنجاه سالگى رسيد ديگر حيض نميبيند مگر آنكه زنى از قريش باشد. و اين حدّ و اندازه زنى است كه به سنّ يأس رسيده از حيض فارغ و از داراى فرزند شدن مأيوس مى‏شود. و زن حائضى كه در نخستين حالت حيض خونش تا سه ماه همچنان ادامه يابد، باين ترتيب نميفهمد ايام حيضش چند است، پس مدت حيض خود را برابر ايام حيض زنان فاميل و قوم خود بگيرد و چنانچه زنان فاميلش از اين حيث متفاوت باشند اكثر مدت حيض و خانه‏نشينى او ده روز است. و قرء يا طهر عبارت از جمع شدن خون در رحم در فاصله دو نوبت حيض و همان طهر است، زيرا زن در روزهاى طهر خود خون را در رحم جمع ميكند سپس در روزهاى حيض آن را دفع مينمايد. و زنى كه هنگام عصر از حيض پاك مى‏شود «۱» خواندن نماز ظهر بر او واجب نيست بلكه تنها همان نمازى را بجا مى‏آورد كه در وقت خواندن آن پاك شده است. و هر گاه در وقت نمازى پاك شود و غسل را به عقب اندازد تا اينكه وقت نماز ديگرى فرا رسد چنين كسى اگر در بجا آوردن نماز اول كوتاهى كرده بايد قضاى آن را بجا آورد، و اگر كوتاهى نكرده در تدارك آن نيز كوشش نموده تا وقت نماز ديگر در رسيده پس قضاى آن بر او واجب نيست، و تنها نمازى را كه وقت آن داخل شده بجا مى‏آورد. و اگر زنى دو ركعت از نماز ظهر را خوانده بود و آنگاه خون حيض ديد دنباله نماز را قطع كرده و از جايش برخيزد و هنگامى كه پاك شد قضاى آن دو ركعت باقيمانده بر او واجب نيست، و اگر در نماز مغرب بوده و دو ركعت از آن را خوانده باشد از جايش‏ برخيزد يا اگر در مسجد است بيرون بيايد و هنگامى كه پاك شد آن يك ركعت باقى را بجا آورد. و هر گاه زنى در نماز باشد و گمان برد كه حائض شده است دست خود را به درون لباس كرده و بر آن موضع بمالد و اگر خون مشاهده كرد نماز را قطع كند، و اگر چيزى نديد نمازش را بپايان رساند. ______________________________ (۱) يعنى وقت مختصّ بعصر در آخر روز.