ق ٢: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بلکه شگفت ماندند که بیامدشان بیمدهندهای از ایشان و گفتند کافران این است چیزی شگفت | |-|معزی=بلکه شگفت ماندند که بیامدشان بیمدهندهای از ایشان و گفتند کافران این است چیزی شگفت | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ق | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ق | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::2|٢]] | قبلی = ق ١ | بعدی = ق ٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«أَن جَآءَهُمْ ...»: از این که به سوی ایشان آمده است. | «أَن جَآءَهُمْ ...»: از این که به سوی ایشان آمده است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۴
ترجمه
ق ١ | آیه ٢ | ق ٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَن جَآءَهُمْ ...»: از این که به سوی ایشان آمده است.
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۴، سوره ق
- محتواى سوره مباركه ق
- اقوال مختلف درباره جواب قسم ((و القرآن المجيد))
- مفاد آيه : ((قد علمنا ما تنقص الارض منهم ...)) كه در مقام ردّ سخن مشركين مبنى بر استبعادمعاد است
- مراد از كتاب در ((عندنا كتاب حفيظ)) لوح محفوظ است
- مقصود از اينكه فرمود تكذيب كنندگان قيامت حق را تكذيب كرده در ((امر مريج )) هستند
- اشاره به برهانى كه جمله : ((و احيينا به بلدة ميتا كذلك لك الخروج )) در ردّ استبعادمعاد توسط مشركين متضمن است
- (رواياتى درباره كوه قاف و بيان اينكه اين روايات غيرقابل اعتماد و مردودند)
نکات آیه
۱- شگفتى بیجاى کافران، از آمدن فردى از جنس خودشان، براى انذار ایشان (بل عجبوا أن جاءهم منذر منهم)
۲- از نگاه کافران عصر نزول، مقام رسالت شایسته موجودى آسمانى و فرابشرى است. (بل عجبوا أن جاءهم منذر منهم) پیامبران، در میان خلق (أن جاءهم منذر منهم) از این که در میان اوصاف، وصف «منذر» اختصاص به ذکر یافته; اهمیت و تشخّص آن استفاده مى شود.
۴- دلیل کافران، بر انکار رسالت پیامبر(ص)، دلیلى از جنس گمان بود; نه از مقوله برهان. (بل عجبوا أن جاءهم ... فقال الکفرون هذا شىء عجیب ) بنابراین که «هذا» اشاره به «منذر منهم» باشد; برداشت بالا به دست مى آید; یعنى، تنها منطق کافران همین بود که مى گفتند: انتخاب بشر براى رسالت بعید مى نماید.
۵- چشم پوشى کافران، از عظمت خدشه ناپذیر قرآن و تمسک آنان به بشر بودن پیامبر(ص)، براى انکار رسالت آن حضرت (و القرءان المجید . بل عجبوا أن جاءهم منذر منهم فقال الکفرون هذا شىء عجیب) از ارتباط این آیه با آیه قبل - که سوگند به ارجمندى قرآن بود - مى توان استفاده کرد که خداوند قبل از هر چیز، عظمت خدشه ناپذیر آیات قرآن را به کافران یادآور شده و ایشان را به سبب تمسک به مسائل بى ارزش، ملامت کرده است.
۶- اظهار ناباورى کافران، نسبت به درستى انذارهاى پیامبر(ص) و تحقق آن (فقال الکفرون هذا شىء عجیب ) چنانچه «هذا» اشاره به پیام ها و محتواى انذارهاى «منذر» باشد - نه شخص پیامبر(ص) - برداشت بالا به دست مى آید.
۷- تردید در حقانیت انذارها و هشدارهاى پیامبر(ص)، نشأت یافته از ناباورى، به اساس رسالت (بل عجبوا أن جاءهم منذر منهم فقال الکفرون هذا شىء عجیب ) در صورتى که «هذا» به مسأله معاد و محتواى انذارهاى پیامبر(ص) اشاره باشد، تفریع «قال الکافرون» بر «عجبوا...»، مى رساند که تشکیک در پیام، فرع بر تشکیک در اصل رسالت است و در آن جا که اصل رسالت محرز باشد، مجالى براى تردید در پیام نخواهد بود.
موضوعات مرتبط
- انبیا: انذارهاى انبیا ۱، ۳; رسالت انبیا ۳
- انسان: استبعاد نبوت انسان ۱
- قرآن: عظمت قرآن ۵
- کافران: انذار کافران ۱; بینش کافران صدراسلام ۲; بى منطقى کافران ۴; ظن کافران ۴; عوامل تعجب کافران ۱; غفلت کافران ۵
- محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۷; بشر بودن محمد(ص) ۵; دلایل تکذیب محمد(ص) ۴; دلایل مکذبان محمد(ص) ۵; مکذبان انذارهاى محمد(ص) ۶; منشأ شک در انذارهاى محمد(ص) ۷
- نبوت: شرایط نبوت ۲