روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۰۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن محمد بن الفضيل عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دِيكاً رِجْلاَهُ فِي اَلْأَرْضِ اَلسَّابِعَةِ وَ عُنُقُهُ مُثْبَتَةٌ تَحْتَ اَلْعَرْشِ وَ جَنَاحَاهُ فِي اَلْهَوَى إِذَا كَانَ فِي نِصْفِ اَللَّيْلِ أَوِ اَلثُّلُثِ اَلثَّانِي مِنْ آخِرِ اَللَّيْلِ‏ ضَرَبَ بِجَنَاحَيْهِ وَ صَاحَ‏ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ‏ رَبُّنَا اَللَّهُ اَلْمَلِكُ اَلْحَقُ‏ اَلْمُبِينُ فَلاَ إِلَهَ غَيْرُهُ رَبُّ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ اَلرُّوحِ فَتَضْرِبُ اَلدِّيَكَةُ بِأَجْنِحَتِهَا وَ تَصِيحُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۹۱

محمد بن فضيل از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: خداى عز و جل را خروسى است كه پاهايش در زمين هفتم و گردنش در زير عرش قرار دارد و بالهايش در هوا است و چون نيمه شب يا ثلث دوم آخر شب شود دو بالش را بر هم زند و فرياد زند: «سبوح قدوس ربنا اللَّه الملك الحق المبين فلا اله غيره رب الملائكة و الروح» (منزه است خداى پاك از هر عيب، پروردگار ما خداى فرمانرواى بر حق و آشكاركننده (چيزها بقدرت خويش) است، معبودى جز او نيست، پروردگار فرشتگان و روح- جبرئيل-)، پس (با اين صدا) خروسان زمين بال خود بهم زنند و آواز دهند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۲۱

محمد بن فضيل از امام باقر عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: خداى عزّ و جلّ را خروسى است كه پاهايش در زمين هفتم و گردنش زير عرش قرار دارد و بالهايش در هواست، و چون نيمه شب يا ثلث دوم آخر شب برسد دو بالش را بر هم زند و فرياد كند:

«سبّوح قدوس ربنا اللَّه الملك الحق المبين فلا اله غيره رب الملائكة و الروح»، پس با اين صدا خروسهاى زمين بال خود را بر هم مى‏زنند و آواز سر مى‏دهند.