روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۳۵

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن ابيه مرسلا قال قال ابو جعفر ع :

لاَ تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اَللَّهِ وَلِيجَةً فَلاَ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ فَإِنَّ كُلَّ سَبَبٍ وَ نَسَبٍ وَ قَرَابَةٍ وَ وَلِيجَةٍ وَ بِدْعَةٍ وَ شُبْهَةٍ مُنْقَطِعٌ مُضْمَحِلٌّ كَمَا يَضْمَحِلُّ اَلْغُبَارُ اَلَّذِي يَكُونُ عَلَى اَلْحَجَرِ اَلصَّلْدِ إِذَا أَصَابَهُ اَلْمَطَرُ اَلْجَوْدُ إِلاَّ مَا أَثْبَتَهُ‏ اَلْقُرْآنُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۵۱

و در حديث مرسلى از امام باقر عليه السّلام روايت شده كه فرمود: كسى را جز خدا تكيه‏گاه خود نگيريد، تا سبب شود كه مؤمن نباشيد، زيرا هر سبب و نسب و خويشاوندى و تكيه‏گاه و بدعت و شبهه‏اى بريده و نابود گردد چنانچه غبارى كه روى سنگ سخت قرار دارد بمجرد آمدن باران تند از بين برود، جز آنچه قرآن (كريم) آن را ثابت كرده است.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۸۶

در حديث مرسلى از امام باقر عليه السّلام روايت شده كه فرمود: كسى را جز خدا تكيه‏گاه خود نگيريد كه در اين صورت مؤمن نباشيد، زيرا هر گونه سبب و نسب و خويشى و تكيه‏گاه و بدعت و شبهه‏اى گسسته گردد آن گونه كه غبارى كه روى سنگ سخت قرار گرفته به محض آمدن باران تند زدوده گردد مگر آنچه را كه قرآن اثبات كرده باشد.