روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۹۹

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن احمد بن محمد عن ابن ابي عمير عن الحسين بن عثمان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

وَ إِنَّ فِي‏ اَلْجَنَّةِ نَهَراً حَافَتَاهُ حُورٌ نَابِتَاتٌ‏ فَإِذَا مَرَّ اَلْمُؤْمِنُ بِإِحْدَيهُنَّ فَأَعْجَبَتْهُ اِقْتَلَعَهَا فَأَنْبَتَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَكَانَهَا

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۳۵

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: همانا در بهشت نهرى است كه در دو طرف آن حوريانى روئيده شده، و چون مرد مؤمنى بيكى از آنها برخورد كند و از آن خوشش آيد آن را از جاى بركند، و خداى عز و جل بجاى آن حوريه ديگرى بروياند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۷۴

ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: در بهشت نهرى است كه در دو طرف آن حوريانى رسته‏اند، و چون مرد مؤمنى به يكى از آنها گذر كند و از آن خوشش بيايد آن را از جاى بركند و خداوند عزّ و جلّ به جاى آن، حوريه ديگرى بروياند.