الزخرف ١٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=یا بگرفت از آنچه بیافریدست دخترانی و برگزیده است شما را به پسران | |-|معزی=یا بگرفت از آنچه بیافریدست دخترانی و برگزیده است شما را به پسران | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الزخرف | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الزخرف | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::16|١٦]] | قبلی = الزخرف ١٥ | بعدی = الزخرف ١٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إتَّخَذَ»: برگزیده است. برگرفته است. «أَصْفَاکُمْ»: برای شما انتخاب کرده است (نگا: اسراء / ). | «إتَّخَذَ»: برگزیده است. برگرفته است. «أَصْفَاکُمْ»: برای شما انتخاب کرده است (نگا: اسراء / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۲
ترجمه
الزخرف ١٥ | آیه ١٦ | الزخرف ١٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إتَّخَذَ»: برگزیده است. برگرفته است. «أَصْفَاکُمْ»: برای شما انتخاب کرده است (نگا: اسراء / ).
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۲۵ سوره زخرف
- ردّ و ابطال اين پندار مشركين كه خدا فرزند دارد و ملائكه دختران خدايند
- وجه اينكه ملائكه با عبارت ((عباد الرحمن )) توصيف شده اند
- احتجاج مشركين براى بت پرستى خود با خلط بين اراده تكوينى و تشريعى خداى تعالى
- مغالطه مشركين در خلط بين و اراده تشريعى خدا
- تقليد كوركورانه همواره مستند امم مشرك بوده است
نکات آیه
۱ - مشرکان عصر جاهلى، فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند. (و جعلوا له من عباده جزءًا ... أم اتّخذ ممّا یخلق بنات) مراد از «ما یخلق» - به قرینه فرازهاى بعد - فرشتگان هستند.
۲ - اعتقاد به دختر داشتن خدا، در عین برتر دانستن پسر، تناقضى آشکار در باورهاى جاهلى (أم اتّخذ ممّا یخلق بنات و أصفیکم بالبنین) آیه شریفه، در مقام نکوهش از مشرکان، به این نکته اشاره مى کند که به پندار شما دختر از مقام پایین تر و پست ترى برخوردار است; پس چگونه خود را بر خدا ترجیح داده و سهم او را دختر و سهم خود را پسر مى دانید؟!
۳ - فرشتگان، مخلوق و آفریده هاى خدایند; و نه فرزندان و اجزاى وجود او. (أم اتّخذ ممّا یخلق بنات)
۴ - خداوند، همواره در حال افاضه فیض و آفرینش جدید (ممّا یخلق بنات) آمدن تعبیر «یخلق» - به جاى «خلق» - مى رساند که کار آفرینش همواره ادامه دارد.
۵ - مشرکان جاهلى، با وجود اعتقاد به مخلوق بودن فرشتگان، آنان را دختر خدا مى پنداشتند. (أم اتّخذ ممّا یخلق بنات) لحن آیه شریفه نشان مى دهد که مشرکان مکه، مخلوق بودن فرشتگان را پذیرفته بودند و خداوند آنان را مورد سرزنش قرار مى دهد که چگونه در میان مخلوقات، آنچه راکه خود نمى پسندند، به او نسبت مى دهند.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: صفات جلال ۳
- جاهلیت: تناقض گویى مشرکان جاهلیت ۲; عقیده باطل مشرکان جاهلیت ۵
- خدا: افعال خدا ۴; تداوم خلقت خدا ۴; تداوم فیض خدا ۴; خدا و فرزند ۳
- عقیده: عقیده به انوثت ملائکه ۱، ۵; عقیده به دختردارى خدا ۱، ۲، ۵; عقیده به مخلوقیت ملائکه ۵
- مشرکان: عقیده باطل مشرکان ۲; عقیده باطل مشرکان صدراسلام ۱
- ملائکه: مخلوقیت ملائکه ۳