ص ٦٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=نیست مرا دانائی به گروه بالا گاهی که میستیزند | |-|معزی=نیست مرا دانائی به گروه بالا گاهی که میستیزند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ص | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ص | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::69|٦٩]] | قبلی = ص ٦٨ | بعدی = ص ٧٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الْمَلإِ الأَعْلی»: در اینجا مراد فرشتگان و آنانی است که بدیشان دستور داده شد که برای آدم سجده برند (نگا: بقره / ) همان گونه که آیه همین سوره بیانگر آن است. «إِذْ»: زمانی که. بدان گاه که. «یَخْتَصِمُونَ»: جدال و نزاع میکردند. مراد از مجادله و منازعه، بحث و گفتگو درباره آفرینش انسان است. | «الْمَلإِ الأَعْلی»: در اینجا مراد فرشتگان و آنانی است که بدیشان دستور داده شد که برای آدم سجده برند (نگا: بقره / ) همان گونه که آیه همین سوره بیانگر آن است. «إِذْ»: زمانی که. بدان گاه که. «یَخْتَصِمُونَ»: جدال و نزاع میکردند. مراد از مجادله و منازعه، بحث و گفتگو درباره آفرینش انسان است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸
ترجمه
ص ٦٨ | آیه ٦٩ | ص ٧٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْمَلإِ الأَعْلی»: در اینجا مراد فرشتگان و آنانی است که بدیشان دستور داده شد که برای آدم سجده برند (نگا: بقره / ) همان گونه که آیه همین سوره بیانگر آن است. «إِذْ»: زمانی که. بدان گاه که. «یَخْتَصِمُونَ»: جدال و نزاع میکردند. مراد از مجادله و منازعه، بحث و گفتگو درباره آفرینش انسان است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۵ - ۸۸ ص
- تقرير احتجاجات متعدد بر وحدانيت خداى تعالى كه آيه :قل انما انا منذر و ما من اله الا الله ... متضمن است
- توضيح درباره ارتباط آيه : اذقال ربك للملئكة انى خالق بشرا من طين باقبل
- وجه تسميه انسان به بشر و بيان مبداء خلقت انسان
- وجه اينكه فرمود آدم را با دو دستم آفريدم
- معناى جمله : استكبرت ام كنت من العالين كه استفهام توبيخى از ابليس درباره سجدهنكردنش براى آدم است
- اشاره به اينكه عين خواسته ابليس فانظرنى الى يوم يبعثون اجابت نشده و او الى وقتاليوم المعلوم مهلت داده شده
- مبداء ارتكاب معاصى ، انكار مالكيت مطلقه خدا و حكمت او است
- قضاء الهى درباره ابليس و پيروان او
- قرآن ذكرى است جهانى و اخبار آن اختصاص به زمان معين ندارد
- رواياتى درباره مخاصمه ملا اعلى ، استكبار ابليس و اباء او از سجده بر آدم ، و اوصافمتكلفين
نکات آیه
۱ - پیامبراسلام(ص)، از ملأ اعلى (عالم فرشتگان) جز از راه وحى آگاهى نداشت. (ما کان لى من علم بالملأ الأعلى) طبق نظر مفسّران، مقصود از «ملأ الأعلى» فرشتگان است. با توجه به آیه بعد، استفاده مى شود که آگاه نبودن پیامبر(ص) از ملأ اعلى (مضمون آیه مورد بحث) مربوط به طرق عادى است و آن حضرت از راه وحى به آن عالم آگاه بود.
۲ - پیامبر(ص) از مجادله و گفت وگوى فرشتگان با خدا درباره آفرینش آدم، تنها از راه وحى آگاه بود. (ما کان لى من علم بالملأ الأعلى إذ یختصمون) مقصود از مجادله و خصومت در آیه شریفه - به قرینه دو آیه بعد (إذ قال ربّک للملائکة...) - گفت وگوى فرشتگان با خدا درباره خلقت انسان است.
۳ - فرشتگان، موجوداتى والا مرتبه و بس شریف (بالملأ الأعلى) «ملأ» به معناى جماعت داراى شأن و منزلت است و صفت «الأعلى» براى آن صفت تشریفى است; یعنى، بسیار شریف و والا مقام.
موضوعات مرتبط
- آدم(ع): خلقت آدم(ع) ۲
- خدا: مجادله با خدا ۲
- محمد(ص): منشأ علم محمد(ص) ۱; وحى به محمد(ص) ۱، ۲
- ملائکه: علم به عالم ملائکه ۱; فضایل ملائکه ۳; گفتگوى ملائکه با خدا ۲; مجادله ملائکه ۲
- وحى: نقش وحى ۱، ۲