روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۴۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن علي بن عفان عن مفضل بن عمر عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لَيَعْتَذِرُ إِلَى عَبْدِهِ اَلْمُؤْمِنِ اَلْمُحْوِجِ‏ فِي اَلدُّنْيَا كَمَا يَعْتَذِرُ اَلْأَخُ إِلَى أَخِيهِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي مَا أَحْوَجْتُكَ فِي اَلدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ كَانَ بِكَ عَلَيَّ فَارْفَعْ هَذَا اَلسَّجْفَ فَانْظُرْ إِلَى مَا عَوَّضْتُكَ مِنَ اَلدُّنْيَا قَالَ فَيَرْفَعُ فَيَقُولُ مَا ضَرَّنِي مَا مَنَعْتَنِي مَعَ مَا عَوَّضْتَنِي‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۰۷

امام صادق (ع) فرمود: راستى كه خدا جلّ ثناؤه محققاً عذر خواهى كند از بنده مؤمن‏ و حاجتمند خود در دنيا چنانچه برادرى از برادر خود عذر خواهى كند، خداوند مى‏فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند، من تو را در دنيا ندار و نيازمند نكردم از راه اينكه تو نزد من خوار و بى‏مقدار بودى، اين پرده برگير و بنگر كه از دنيا چه عوضى به تو داده‏ام، فرمود: آن پرده را بالا مى‏زند و مى‏گويد: آنچه را از من دريغ داشتى با اين عوضى كه به من دادى، زيانى براى من نداشته.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۶۴

امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا (روز قيامت) خدا- جل ثناؤه- از بنده مؤمن محتاج در دنيايش پوزش ميخواهد، چنان كه برادرى از برادرش پوزش ميخواهد و ميفرمايد: بعزت و جلالم سوگند كه ترا در دنيا براى خواريت در نظرم محتاج نكردم، اين روپوش را بردار و به بين بجاى دنيا بتو چه داده‏ام، او بردارد و گويد: با اين عوض كه عطا فرمودى، زيانى بمن ندارد آنچه از دنيا از من باز گرفتى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۳۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از على بن عثمان، از مفضّل بن عمر، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه خداى- جلّ ثناؤه- به سوى بنده مؤمن خويش كه در دار دنيا محتاج و پريشان بوده عذرخواهى مى‏كند، چنان كه برادر به سوى برادر خويش عذر مى‏خواهد، و مى‏فرمايد: به عزّت خودم سوگند ياد مى‏كنم كه تو را در دار دنيا محتاج نكردم، به جهت خوارى و بى‏مقدارى تو بر من؛ پس اين پرده را بالا گير و نظر كن به آن‏چه تو را از دنيا عوض داده‏ام». حضرت فرمود: «پس پرده را بالا مى‏گيرد و چون مى‏بيند كه در پس پرده چه چيز است، عرض مى‏كند كه: مرا زيان نرسانيد آن‏چه مرا منع كردى، با آن‏چه مرا عوض دادى».