روایت:الکافی جلد ۲ ش ۸۳۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن الحسن بن زعلان عن ابي اسحاق الخراساني عن عمرو بن جميع العبدي عن ابي عبد الله ع قال :

شِيعَتُنَا هُمُ اَلشَّاحِبُونَ اَلذَّابِلُونَ اَلنَّاحِلُونَ اَلَّذِينَ إِذَا جَنَّهُمُ اَللَّيْلُ اِسْتَقْبَلُوهُ بِحُزْنٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۱

از امام صادق (ع) فرمود: شيعه ما، رنگ پريده‏هايند (از بيم دشمن و از رياضت)، لب خشكهايند (از روزه)، لاغرهايند (از كم خورى)، آن كسانى كه چون شب آيد با اندوه از آن استقبال كنند (براى توجه به حق و درك مسئوليتِ خود).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۲۹

امام صادق عليه السلام فرمود: شيعيان ما همان رنگ پريدگان (از خوف خدا) خشك لبان (از روزه) لاغرانند كه چون شب فرا رسد با اندوه از آن استقبال كنند (زيرا در غم انجام وظيفه پروردگار باشند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۷۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن حسن بن علّان، از ابواسحاق خراسانى، از عمرو بن جميع عبدى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «شيعيان ما آنانند كه رنگ‏هاى ايشان شكسته و گونه‏هاى روى ايشان گشته، و كسانى كه پژمرده و كاهيده و لاغر و نزار گرديده‏اند. آنان كه چون ظلمت شب ايشان را فرو گيرد و بپوشاند، با حزن و اندوه رو به او آورند».