روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۳۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين بن ابي الخطاب عن محمد بن اسماعيل عن صالح بن عقبه عن ابي شبل قال قال ابو عبد الله ع :

مَا أَرَى شَيْئاً يَعْدِلُ زِيَارَةَ اَلْمُؤْمِنِ إِلاَّ إِطْعَامَهُ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُطْعِمَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً مِنْ طَعَامِ‏ اَلْجَنَّةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۰۵

از ابى شبل، گويد: امام صادق (ع) فرمود: من چيزى را نبينم كه برابر ديدار مؤمن باشد جز طعام او و بر خدا سزا است كه هر كه مؤمن را اطعام كند، او را از طعام بهشت بخوراند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۹۱

امام صادق عليه السّلام فرمود: چيزى را نمى بينم كه برابر زيارت كردن از مؤمن باشد، جز اطعام او، و بر خدا سزاوار است كه هر كه مؤمنى را اطعام كند، او را از طعام بهشت خوراند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۱۳

محمد بن يحيى، از محمد بن حسين بن ابى‏الخطّاب، از محمد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از ابوشبل روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «چيزى را نمى‏بينم كه با زيارت مؤمن برابرى كند، مگر طعام دادن او. و بر خدا لازم است كه از طعام بهشت طعام دهد، هر كه مؤمنى را طعام داده است».