روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۹۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي عن ابيه عن ابن ابي عمير عن هشام بن سالم عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا هَمَمْتَ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ اَلْخَيْرِ فَلاَ تُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رُبَّمَا اِطَّلَعَ عَلَى اَلْعَبْدِ وَ هُوَ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ اَلطَّاعَةِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أُعَذِّبُكَ بَعْدَهَا أَبَداً وَ إِذَا هَمَمْتَ بِسَيِّئَةٍ فَلاَ تَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا اِطَّلَعَ‏ اَللَّهُ عَلَى اَلْعَبْدِ وَ هُوَ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنَ اَلْمَعْصِيَةِ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَهَا أَبَداً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۲۷

فرمود: چون قصد چيزى از خير كردى آن را پس مينداز، زيرا خدا عز و جل بسا كه توجه به بنده‏اى كند، و او در حال طاعتى است، پس مى‏فرمايد: سوگند به عزت و جلالم پس از اين هرگز تو را عذاب نكنم و چون قصد معصيتى كردى آن را به كار مبند زيرا بسا كه در حالى خدا توجه به بنده كند كه مشغول گناه است، پس مى‏فرمايد: سوگند به عزت و جلالم تو را بعد از آن هرگز نيامرزم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۱۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: چون اراده كار خيرى نمودى، تأخيرش مينداز زيرا خداى عز و جل گاهى بر بنده مشرف مى‏شود كه او مشغول طاعتى است، پس ميفرمايد: بعزت و جلالم سوگند كه ترا پس از اين هرگز عذاب نكنم و چون اراده گناهى كردى انجام مده، زيرا گاهى خدا بر بنده مشرف مى‏شود كه او معصيتى انجام ميدهد، پس ميفرمايد: بعزت و جلالم كه ترا بعد از اين ديگر نخواهم آمرزيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۶۹

على، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از هشام بن سالم، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون چيزى از خوبى را قصد كنى كه به عمل آورى، آن را به تأخير مينداز؛ زيرا كه خداى عز و جل بسا است كه بر بنده‏اى مطّلع مى‏شود و مى‏بيند كه آن بنده مشغول چيزى از طاعت است، پس مى‏فرمايد كه: به عزّت و جلال خويش سوگند ياد مى‏كنم كه بعد از اين طاعت، هرگز تو را عذاب نمى‏كنم. و چون گناهى را قصد كردى آن را به عمل مياور؛ زيرا كه بسا است كه خدا بر بنده‏اى مطّلع مى‏شود و مى‏بيند كه آن بنده مشغول چيزى از معصيت است؛ پس مى‏فرمايد كه: به عزّت و جلال خويش سوگند ياد مى‏كنم كه بعد از اين معصيت، تو را هرگز نمى‏آمرزم».