روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابن ابي عمير عن منصور بن حازم عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّمَا سُمِّيَ‏ إِسْمَاعِيلُ‏ صَادِقَ اَلْوَعْدِ لِأَنَّهُ وَعَدَ رَجُلاً فِي مَكَانٍ فَانْتَظَرَهُ فِي ذَلِكَ اَلْمَكَانِ سَنَةً فَسَمَّاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ صَادِقَ اَلْوَعْدِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اَلرَّجُلَ أَتَاهُ بَعْدَ ذَلِكَ فَقَالَ لَهُ‏ إِسْمَاعِيلُ‏ مَا زِلْتُ مُنْتَظِراً لَكَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۱۹

از امام صادق (ع) فرمود: همانا اسماعيل را صادق الوعد ناميدند براى آنكه در مكانى با مردى وعده گذاشت و تا يك سال در آنجا انتظار او را برد و خدا عز و جل او را صادق الوعد ناميد، سپس فرمود كه: آن مرد بعد از آن آمد و اسماعيل به او فرمود: من هميشه در انتظار تو بودم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۶۴

امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا اسماعيل صادق الوعد ناميده شد كه با مردى در جائى وعده گذاشت و او يك سال در آنجا انتظار او را ميكشيد، از اين رو خداى عز و جل او را صادق الوعد ناميد، سپس آن مرد آمد و اسماعيل باو گفت: من همواره در انتظار تو بودم. شرح- قرآن كريم در سوره مريم از اسماعيل پيغمبر ياد ميكند و او را صادق الوعد «درست وعده» معرفى ميكند، مرحوم طبرسى گويد: او اسماعيل بن ابراهيم است و برخى گفته‏اند: اسماعيل پيش از پدر خود مرد و او اسماعيل بن حزقيل است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۸۱

ابن‏ابى‏عمير، از منصور بن حازم، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «اسماعيل ناميده نشد به صادق‏الوعد- يعنى راست‏وعده-، مگر از براى آنكه با كسى وعده كرد در جايى، و يك سال او را انتظار كشيد؛ پس خداى عز و جل او را صادق‏الوعد ناميد. بعد از آن، آن مرد به نزد اسماعيل آمد. اسماعيل به او گفت كه: در عرض اين مدّت پيوسته‏ منتظر تو بودم». (و مراد از اين اسماعيل، اسماعيل بن حزقيل است. و قصّه او در سوره مريم مذكور است).