روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۶۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن جعفر بن محمد البغدادي عن عبد الله بن اسحاق الجعفري عن ابي عبد الله ع قال :

مَكْتُوبٌ فِي‏ اَلتَّوْرَاةِ اُشْكُرْ مَنْ أَنْعَمَ عَلَيْكَ‏ وَ أَنْعِمْ عَلَى مَنْ شَكَرَكَ فَإِنَّهُ لاَ زَوَالَ لِلنَّعْمَاءِ إِذَا شُكِرَتْ‏ وَ لاَ بَقَاءَ لَهَا إِذَا كُفِرَتْ‏ اَلشُّكْرُ زِيَادَةٌ فِي اَلنِّعَمِ‏ وَ أَمَانٌ مِنَ اَلْغِيَرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۸۷

از امام صادق (ع) كه فرمود: در تورات نوشته است: شكرگزار از هر كه به تو نعمت داد و نعمت بخش بر هر كه تو را شكر گزارد، زيرا با شكرگزارى نعمت نابود نگردد و با كفران نعمتى نبايد، شكرگزارى فزايش نعمت است و امان از ديگرگونى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۴۹

امام صادق عليه السّلام فرمود: در تورات نوشته است: كسى كه بتو نعمت داد سپاسش گزار و بكسى كه از تو سپاسگزارى كرد نعمتش ده، زيرا با سپاسگزارى نعمتها نابود نگردد، و با ناسپاسى پايدار نماند، سپاسگزارى مايه افزايش نعمت است و ايمنى از دگرگونى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۵۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از جعفر بن محمد بغدادى، از عبداللَّه بن اسحاق جعفرى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «در تورات نوشته است كه شكر كن، هر كه را كه بر تو انعام كرده، و انعام كن، بر هر كه تو را شكر كرده؛ زيرا كه نعمت‏ها را زوالى نيست، چون شكر آن گفته شود، و آنها را بقايى نيست، چون كفران شود. و شكر باعث زيادتى است در نعمت‏ها، و موجب ايمنى است از تغيّر حال و انتقال آن از صلاح به سوى تباهى».