روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۶۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

اَلاِتِّكَاءُ فِي اَلْمَسْجِدِ رَهْبَانِيَّةُ اَلْعَرَبِ‏ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ مَجْلِسُهُ مَسْجِدُهُ وَ صَوْمَعَتُهُ بَيْتُهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۶۳

از امام صادق (ع) كه فرمود: تكيه زدن در مسجد، خداپرستى عربها است، راستى كه باشگاه مؤمن مسجد او است و عبادتگاه مؤمن خانه او است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۸۴

حضرت صادق عليه السلام فرمود: تكيه زدن (بر دستها) در مسجد رهبانيت (يعنى گوشه‏نشينى و رياضت) عرب است، همانا مجلس مؤمن مسجد است و عبادتگاهش خانه او است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۵۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: چيزى را تكيه‏گاه قرار دادن در مسجد، رهبانيّت عرب است. به درستى كه مؤمن مجلسش مسجد او است، و صومعه‏اش خانه او است» «۲». ( ۲). و صومعه- به فتح صاد-، خلوت‏خانه نصارى است كه سر آن بلند و باريك باشد.( مترجم)