روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۶۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن معبد عن عبد الله بن القاسم عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى‏ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ع‏ إِذَا وَقَفْتَ بَيْنَ يَدَيَّ فَقِفْ مَوْقِفَ اَلذَّلِيلِ اَلْفَقِيرِ وَ إِذَا قَرَأْتَ‏ اَلتَّوْرَاةَ فَأَسْمِعْنِيهَا بِصَوْتٍ حَزِينٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۳۱

امام صادق (ع) فرمود كه: خدا عز و جل به موسى بن عمران وحى كرد: هر گاه برابر من ايستادى چون زبون و نيازمند بايست و هر گاه تورات بخوانى آن را به آواز حزينى به من بشنوان.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۱۹

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى عز و جل بموسى بن عمران عليه السلام وحى فرمود: كه هر گاه برابر من ايستادى چون شخص زبون و نيازمندى بايست، و هر گاه تورات ميخوانى بآواز حزين بخوان.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۴۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن معبد، از عبداللَّه بن قاسم، از عبد اللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل به سوى موسى بن عمران عليه السلام وحى فرمود كه: چون در پيش روى من بايستى، چنان بايست كه بنده خوار فقير مى‏ايستد، و چون تورات را بخوانى، آن را به من بشنوان به آواز حزين».