روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۴۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه و علي بن محمد جميعا عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن حفص بن غياث عن الزهري قال سمعت علي بن الحسين ع يقول :

آيَاتُ‏ اَلْقُرْآنِ‏ خَزَائِنُ فَكُلَّمَا فَتَحْتَ خِزَانَةً يَنْبَغِي لَكَ أَنْ تَنْظُرَ مَا فِيهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۱۵

از زهرى، گويد: از على بن الحسين (ع) شنيدم مى‏فرمود: آيات قرآن گنجينه‏هايند و هر زمانى كه گنجينه‏اى گشودى بر تو سزا است كه نگاه كنى در آن چيست.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۱۲

زهرى گويد: از حضرت على بن الحسين عليهما السلام شنيدم كه ميفرمود: آيه‏هاى قرآن گنجينه‏هائى است، پس هر گاه در يك گنجينه را گشودى شايسته است كه بدان چه در آن است نظرى بيفكنى!.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۳۱

على بن ابراهيم روايت كرده است كه، از پدرش و على بن محمد، هر دو، از قاسم بن محمد، از سليمان بن داود، از حفص بن غياث، از زهرى كه گفت: شنيدم از حضرت على بن الحسين عليهما السلام كه مى‏فرمود: «آيات قرآنى، خزينه‏هاى حكمت ربّانى است. پس در هر زمانى كه درِ خزينه‏اى را بگشايى، تو را سزاوار است كه نظر نمايى و ببينى كه چه چيز در آن است».