روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن معاويه بن وهب عن ابي عبد الله ع :

أَنَّهُ أَتَاهُ اِبْنٌ لَهُ لَيْلَةً فَقَالَ لَهُ يَا أَبَهْ أُرِيدُ أَنْ أَنَامَ فَقَالَ يَا بُنَيَّ قُلْ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنَ‏ مُحَمَّداً ص‏ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلاَلِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِسُلْطَانِ اَللَّهِ‏ إِنَّ اَللََّهَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِغُفْرَانِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَةِ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ اَلسَّامَّةِ وَ اَلْهَامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ بِلَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ اَلْعَرَبِ‏ وَ اَلْعَجَمِ‏ وَ مِنْ شَرِّ اَلصَّوَاعِقِ وَ اَلْبَرَدِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ قَالَ‏ مُعَاوِيَةُ فَيَقُولُ اَلصَّبِيُّ اَلطَّيِّبِ عِنْدَ ذِكْرِ اَلنَّبِيِ‏ اَلْمُبَارَكِ‏ قَالَ نَعَمْ يَا بُنَيَّ اَلطَّيِّبِ اَلْمُبَارَكِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۰۹

از معاوية بن وهب كه شبى يكى از پسران امام صادق (ع) نزد آن حضرت آمد و گفت: پدر جان، من مى‏خواهم بخوابم، به او فرمود: اى فرزند جانم! بگو: اشهد ان لا اله الّا اللَّه و انّ محمداً عبده و رسوله‏ پناه برم به بزرگى خدا و پناه برم به عزت خدا و پناه برم به قدرت خدا و پناه برم به جلال خدا و پناه برم به سلطان خدا، راستى كه خدا به هر چيز توانا است، و پناه برم به گذشت خدا و پناه برم به آمرزش خدا و پناه برم به رحمت خدا از شرّ هر گزنده و كشنده و از شرّ هر جاندار خرد و بزرگ در شب و روز، از شرّ بدكاران جنّ و انس و از شرّ بدكاران عرب و عجم و از شرّ صاعقه‏هاى سوزان و تگرگ، اللّهم صل على محمد عبدك و رسولك. معاويه گويد: آن كودك در يادآورى پيغمبر (ص) گفت: (الطيب) المبارك، امام فرمود: آرى پسر جانم الطيب المبارك‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۱۲

معاوية بن وهب گويد: شبى يكى از پسران حضرت صادق عليه السّلام نزد او آمد و گفت: پدر جان ميخواهم بخوابم، فرمود: پسر جانم بگو: «اشهد ان لا اله الا اللَّه و ان محمدا (ص) عبده و رسوله، اعوذ بعظمة اللَّه و اعوذ بعزة اللَّه و اعوذ بقدرة اللَّه و اعوذ بجلال اللَّه و اعوذ بسلطان اللَّه، ان اللَّه على كل شى‏ء قدير و اعوذ بعفو اللَّه و اعوذ بغفران اللَّه و اعوذ برحمة اللَّه من شر السامة و الهامة و من شر كل دابة صغيرة او كبيرة بليل او نهار و من شر فسقة الجن و الانس و من شر فسقة العرب و العجم و من شر الصواعق و البرد، اللهم صل على محمد عبدك و رسولك» معاوية گويد: آن كودك هنگامى كه نام پيغمبر (ص) برده شد گفت: «الطيب المبارك» حضرت فرمود: آرى پسر جانم‏ الطيب المبارك.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۵۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از معاويه بن وهب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه: در شبى، پسرى از آن حضرت به خدمتش آمد و به آن حضرت عرض كرد كه: اى پدر بزرگوار! مى‏خواهم كه بخوابم. فرمود كه: «اى فرزند دلبند من! بگو كه: أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ ... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ؛ گواهى مى‏دهم به اينكه نيست خدايى، مگر خدا، و اينكه محمد، صلوات فرستد خدا بر او وبر آل او، بنده او و فرستاده او است. پناه مى‏برم به بزرگى خدا، و پناه مى‏برم به ارجمندى خدا، و پناه مى‏برم به توانايى خدا، و پناه مى‏برم به بزرگوارى خدا، و پناه مى‏برم به سلطنت خدا. به درستى كه خدا بر هر چيزى توانا است. و پناه مى‏برم به گذشت خدا، و پناه مى‏برم به آمرزش خدا، و پناه مى‏برم به رحمت خدا از بدى هر حيوان زهردار و جنبنده زمين، و از بدى هر جنبنده خُرد يا بزرگ در شب يا روز، و از بدى فاسقان عرب و عجم، و از بدى آتش‏ها كه از آسمان افتد و يا تگرگ. خداوندا! صلوات فرست بر محمد، بنده خود و فرستاده خود». معاويه گفت كه: پس آن كودك، در نزد ذكر پيغمبر صلى الله عليه و آله، الطيّب المبارك مى‏گفت. (و احتمال دارد كه معنى اين باشد كه آن كودك پاكيزه، در نزد ذكر پيغمبر صلى الله عليه و آله، المبارك مى‏گفت). حضرت فرمود: «آرى، اى فرزند دلبند من! الطيّب المبارك» «۱». ( ۱). و بعضى در شرح اين كلام گفته‏اند كه: يعنى در نزد ذكر پيغمبر، الطّيّب المبارك بگو؛ پس بگو كه:« اللَّهُمَّ صلّ على محمد الطّيب المبارك عبدك و رسولك؛ و طيّب‏به معنى پاك و پاكيزه و مبارك وپرخير و پرمنفعت است.( مترجم)