روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۴۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن جعفر بن محمد الاشعري عن ابن القداح عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً طَلَبَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةً فَأَلَحَّ فِي اَلدُّعَاءِ اُسْتُجِيبَ لَهُ‏ أَوْ لَمْ يُسْتَجَبْ‏ لَهُ وَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ وَ أَدْعُوا رَبِّي عَسى‏ََ أَلاََّ أَكُونَ بِدُعََاءِ رَبِّي شَقِيًّا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۱

امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: رحمت كند خدا بنده‏اى را كه حاجتى از خدا عز و جل بخواهد و در باره آن اصرار ورزد، چه اجابت شود و چه اجابت نشود و اين آيه را خواند (۴۸ سوره مريم): «و دعا كنم به درگاه پروردگارم به اميد اينكه در دعا به درگاه پروردگارم بدبخت نباشم».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۴

حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: خدا رحمت كند بنده‏اى را كه از خداى عز و جل حاجتى بخواهد و در دعاى در باره آن پافشارى و اصرار كند، خواه اجابت شود و خواه اجابت نشود، و اين آيه را تلاوت فرمود (كه ابراهيم عليه السلام فرمايد:) «و دعا كنم بدرگاه پروردگار خود شايد بوسيله دعاى پروردگارم تيره بخت نباشم» (سوره مريم آيه ۴۸).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از جعفر بن محمد اشعرى، از ابن‏قدّاح، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده‏اى را كه از خداى- تعالى- حاجتى را طلب كند، پس الحاح نمايد در دعا؛ خواه دعايش مستجاب شود و خواه مستجاب نشود. و اين آيه را تلاوت فرمود كه: «وَ أَدْعُوا رَبِّي عَسى‏ أَلَّا أَكُونَ بِدُعاءِ رَبِّي شَقِيًّا» «۱»؛ يعنى: و مى‏خوانم پروردگار خود را، شايد و اميدوارم آنكه نباشم به خواندن پروردگار خويش بدبخت و نااميد و بى‏بهره» (بلكه بهره تمام از آن جناب بگيرم و از جمله مقرّبان و مخصوصان او باشم). ( ۱). مريم، ۴۸.