روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان عن العلا عن محمد بن مسلم عن احدهما ع قال :

قُلْتُ لَهُ‏ اَلَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبََائِرَ اَلْإِثْمِ وَ اَلْفَوََاحِشَ إِلاَّ اَللَّمَمَ‏ قَالَ اَلْهَنَةُ بَعْدَ اَلْهَنَةِ أَيِ اَلذَّنْبُ بَعْدَ اَلذَّنْبِ يُلِمُّ بِهِ اَلْعَبْدُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۲۹

از محمد بن مسلم، از امام باقر و يا امام صادق (ع) گويد: به او گفتم: (۳۳ سوره نجم): «آن كسانى كه كه كناره مى‏كنند از كبائر اثم و فواحش جز لمم»، فرمود: مقصود از لمم، چيرگى است از گناه پس از چيرگى ديگر يعنى گناهى به دنبال گناهى كه بنده بدان دست مى‏زند و نزديك مى‏شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۷۶

و نيز محمد بن مسلم از يكى از دو امام باقر و يا صادق عليهما السّلام حديث كند كه فرموده: بآن حضرت عرضكردم: (در باره تفسير لمم در اين آيه) فرمود: آن گناه پس از گناه است كه بنده دست بدان زند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۴۱

ابو على اشعرى، از محمد بن عبد اللَّه الجبّار، از صفوان، از علا، از محمد بن مسلم، از امام محمد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السلام روايت كرده است كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ» فرمود كه: «لمم، هَنَه است بعد از هَنَه؛ يعنى گناه بعد از گناه، كه بنده در آن فرود آيد، و آن را به فعل آورد». «۳» ( ۳). و هنه- به فتح هاء-، خصلت بد است، و چيزى كه ذكرش زشت باشد.( مترجم)