روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن غير واحد عن علي بن اسباط عن احمد بن عمر الحلال عن علي بن سويد عن ابي الحسن الاول ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اَللََّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ‏ فَقَالَ اَلتَّوَكُّلُ عَلَى اَللَّهِ دَرَجَاتٌ مِنْهَا أَنْ تَتَوَكَّلَ‏ عَلَى اَللَّهِ فِي أُمُورِكَ كُلِّهَا فَمَا فَعَلَ بِكَ‏ كُنْتَ عَنْهُ رَاضِياً تَعْلَمُ أَنَّهُ لاَ يَأْلُوكَ خَيْراً وَ فَضْلاً وَ تَعْلَمُ أَنَّ اَلْحُكْمَ فِي ذَلِكَ لَهُ فَتَوَكَّلْ عَلَى اَللَّهِ بِتَفْوِيضِ ذَلِكَ إِلَيْهِ وَ ثِقْ بِهِ فِيهَا وَ فِي غَيْرِهَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۰۳

على بن سويد گويد: از امام كاظم (ع) پرسيدم از تفسير قول خدا عز و جل (۳ سوره طلاق): «هر كه بر خدا توكّل كند او را بس است». فرمود: توكل بر خدا درجاتى دارد، يكى آنكه در همه كار خود بر او توكل كنى و هر چه با تو كند راضى باشى و بدانى كه در خيرخواهى تو كوتاهى نكند و بدانى كه اختيار با او است، پس توكل كن بر خدا به واگذارى همه اينها به وى و به او اعتماد داشته باش در آن و جز آن (يعنى در كارهاى ديگران كه به تو مربوط است).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۰۶

على بن سويد گويد: از موسى بن جعفر عليه السّلام، قول خداى عز و جل را پرسيدم: «هر كه بر خدا توكل كند، خدا او را بس است، ۳ سوره ۶۵» فرمود: توكل بر خدا درجاتى دارد: بعضى از آن درجات اينست كه: در همه امورت بر خدا توكل كنى و هر چه در باره تو كند راضى باشى و بدانى كه او از هيچ خير و فضلى در باره تو كوتاهى نكند و بدانى كه حكم و فرمان در اين جهت با اوست، پس با واگذارى امورت بخدا بر او توكل نما و باو اعتماد داشته باش، در امور خودت و غير آن (امور فاميل و پيروان و دوستانت كه بتو ارتباط دارد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۸۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از چندين نفر، از على بن اسباط، از احمد بن عمر حلّال، از على بن سويد، از امام موسى كاظم عليه السلام كه گفت: آن حضرت را سؤال كردم، از قول خداى عز و جل: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» «۲»؛ يعنى:

«و هر كه بر خدا توكّل كند و امور خود را به او وا گذارد، پس آن جناب، او را بس است». و حضرت فرمود كه: «توكّلِ بر خدا چندين پايه دارد. از جمله آنها اين است كه در همه امورِ خويش بر خدا توكّل كنى؛ پس آن‏كه، آن‏چه با تو بكند، از او راضى باشى و بدانى كه آن جناب، در خوبى و افزونى يا روزى تو كوتاهى نمى‏كند، و بدانى كه حكم در آن، از براى اوست به خصوص؛ پس بر خدا توكّل كن، به وا گذاشتن آن به سوى او، و در آنها و در غير آنها، بر او اعتماد داشته باش».                                                  __________________________________________________
(۲). طلاق، ۳.