روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۸۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن داود بن كثير الرقي قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ سُنَنُ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ كَفَرَائِضِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَضَ فَرَائِضَ مُوجَبَاتٍ عَلَى اَلْعِبَادِ فَمَنْ تَرَكَ فَرِيضَةً مِنَ اَلْمُوجَبَاتِ فَلَمْ يَعْمَلْ بِهَا وَ جَحَدَهَا كَانَ‏ كَافِراً وَ أَمَرَ رَسُولُ اَللَّهِ‏ بِأُمُورٍ كُلُّهَا حَسَنَةٌ فَلَيْسَ مَنْ تَرَكَ بَعْضَ مَا أَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ عِبَادَهُ مِنَ اَلطَّاعَةِ بِكَافِرٍ وَ لَكِنَّهُ تَارِكٌ لِلْفَضْلِ مَنْقُوصٌ مِنَ اَلْخَيْرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۹۵

از داود بن كثير رقى، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: سنّتهاى رسول خدا (ص) چون فرائض و مقررات خدا عز و جل است؟ در پاسخ فرمود: راستى خدا عز و جل فرائضى مقرر كرده كه بر بنده‏ها لازم شده‏اند، پس هر كه يك فريضه از فرائض لازم شده را ترك كند و به آن عمل نكند و آن را انكار كند، كافر باشد، (رسول خدا) به امورى فرمان داده كه همه آنها خوبند و كسى كه برخى از آنچه خدا عز و جل به بنده‏هاى خود امر كرده است از طاعتش ترك كند، كافر نباشد ولى ترك فضيلت كرده است و از خير كاسته است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۹۳

داود بن كثير رقى گويد: بحضرت صادق عرضكردم: سنتهاى رسول خدا (ص) چون فرائض خداوند عز و جل ميباشند؟ فرمود: بدرستى كه خداى عز و جل فرائضى را فرض فرموده كه بر بندگان لازم گشته، پس هر كه فريضه‏اى از آنچه لازم شده ترك كند و بآن عمل نكند و منكر آن شود كافر است و [رسول خدا (ص)] بكارهائى فرمان داده كه همه آنها خوب است، پس كسى كه برخى از آنچه خداى عز و جل بندگانش را بآن فرمان داده از طاعتش ترك كند كافر نيست ولى ترك فضيلت كرده و از خير كم بهره است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۲۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از حسن بن محبوب، از داود بن كثير رقّى كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه:سنّت‏هاى رسول خدا صلى الله عليه و آله (يعنى آنچه از طريقه آن حضرت ظاهر مى‏شود)، مانند واجبات خداى- تعالى- است؟ فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل فريضه‏اى چند را قرارداد فرموده، كه آنها را بر بندگان خويش واجب نموده؛ پس هر كه فريضه‏اى از آنها كه بر ايشان واجب شده، ترك كند و به آن عمل نكند و آن را انكار كند، كافر باشد. و خداى عز و جل به امورى چند امر فرموده (يعنى به طريقه استحباب)، كه همه آنها نيكو است؛ پس هر كه ترك كند بعضى از آنچه را كه خداى عز و جل بندگان خود را به آن امر فرمود از طاعت، كافر نيست، وليكن چنين كسى تارك فضل و افزونى است، و بهره‏اش از خير و خوبى، كم و ناتمام شده است».