روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۴۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن اسباط عن يحيي بن بشير عن ابيه عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَرَادَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْقَلِيلِ مِنْ عَمَلِهِ أَظْهَرَ اَللَّهُ لَهُ أَكْثَرَ مِمَّا أَرَادَ وَ مَنْ أَرَادَ اَلنَّاسَ بِالْكَثِيرِ مِنْ عَمَلِهِ فِي تَعَبٍ مِنْ بَدَنِهِ وَ سَهَرٍ مِنْ لَيْلِهِ أَبَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاَّ أَنْ يُقَلِّلَهُ فِي عَيْنِ مَنْ سَمِعَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۸۱

از امام صادق (ع)، فرمود: هر كه در كار اندكى از خود، رضاى خدا عز و جل را جويد، خداوند آن را بيش از آنچه خواهد بسيار كند، و هر كه به خاطر رضاى مردم كار بسيارى كند و خود را به رنج اندازد و بى‏خوابى كشد، خدا عز و جل نخواهد جز آنكه آن را در چشم هر كس شنود، كم جلوه دهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۴

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه با عمل اندكش، خداى عز و جل را قصد كند، خدا هم بيشتر از آنچه قصد كرده برايش نمايان سازد، و هر كه با عمل بسيار و رنج تن و بيدار خوابى شبش، مردم را قصد كند، خداى عز و جل حتما عملش را در نظر شنوندگان كم جلوه دهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۰۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از على بن اسباط، از يحيى بن بشير، از پدرش، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هر كه خداى عز و جل را اراده كند به عمل اندكى كه از او سر مى‏زند، خدا از برايش ظاهر گرداند بيشتر از آن‏چه اراده كرده، و هر كه مردم را اراده كند به بسيارى از عمل خويش، با آنكه بدن خود را در تعب اندازد و شبش را به بيدار خوابى بگذراند، خداى عز و جل ابا دارد، مگر از آنكه آن را اندك نمايد در چشم‏كسى كه آن را بشنود».