يس ٢٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=نبود آن جز یک خروش که ناگهان ایشانند مُردگان | |-|معزی=نبود آن جز یک خروش که ناگهان ایشانند مُردگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يس | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::29|٢٩]] | قبلی = يس ٢٨ | بعدی = يس ٣٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«صَیْحَةً»: صدای شدید. فریاد توفنده. خبر (کَانَتْ) است و اسم آن محذوف (نگا: هود / ). «فَإِذَا ...»: واژه (إِذا) بر سرعت حصول مابعد خود به دنبال حصول ماقبل خود دلالت دارد. «خَامِدُونَ»: خاموش شدگان. مراد مردگان است. | «صَیْحَةً»: صدای شدید. فریاد توفنده. خبر (کَانَتْ) است و اسم آن محذوف (نگا: هود / ). «فَإِذَا ...»: واژه (إِذا) بر سرعت حصول مابعد خود به دنبال حصول ماقبل خود دلالت دارد. «خَامِدُونَ»: خاموش شدگان. مراد مردگان است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۶
ترجمه
يس ٢٨ | آیه ٢٩ | يس ٣٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«صَیْحَةً»: صدای شدید. فریاد توفنده. خبر (کَانَتْ) است و اسم آن محذوف (نگا: هود / ). «فَإِذَا ...»: واژه (إِذا) بر سرعت حصول مابعد خود به دنبال حصول ماقبل خود دلالت دارد. «خَامِدُونَ»: خاموش شدگان. مراد مردگان است.
تفسیر
- آيات ۱۳ - ۳۲ سوره يس
- انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است
- وجه اينكه در نقل تكذيب پيامبران توسط مشركين فرمود: قالوا ما انتم الا بشر مثلنا و ماانزل الرحمن من شى ء
- معناى جمله : طائركم معكم كه رسولان ع به مكذبان خود گفتند
- سخن درباره مردى كه جاء من اءقصى المدينه
- استدلال تفصيلى بر توحيد و نفى آلهه در اين دو آيه
- دو حجت و برهان عليه مشركين ، در سخن مردى كه اقصاى مدينه آمد: و مالى لا اعبد الذىفطرنى ...
- توضيحى راجع به جنت در آيه قيلادخل الجنة و اينكه خطاب كننده كيست
- موارد استعمال وصف مكرم اكرام شده در آيات قرآن
- هلاك شدن قوم مكذب با صيحه اى واحده
- حسرت و ندامت بر مردى است كه رسولان الهى را استهزاء كرده اند
- رواياتى درباره داستان فرستادگان عيسى ع و مؤ منى كه مردم را به پيروى آن رسولان دعوتت كرد و...
- رواياتى كه مى گويد صديقين سه افضل وافضل آنان على بن ابى طالب ع است
نکات آیه
۱ - عذاب و هلاکت مردم انطاکیه، تنها با یک صیحه و بانگ سهمناک بود. (إن کانت إلاّ صیحة وحدة) اسم «کانت» به قرینه مقام - که درصدد بیان مجازات و عذاب مردم انطاکیه است - عقوبت و نابودى مى باشد.
۲ - مردم انطاکیه، با صیحه و بانگ سهمناک به حال خموشى و سکون مرگ بار درآمدند. (فإذا هم خمدون) «خمود» در اصل به معناى خاموش شدن زبانه آتش است و جمله «إذا هم خامدون» کنایه از مردن است.
۳ - حقارت و زبونى مردم انطاکیه، در برابر اراده الهى و تحقیر شدنشان از جانب خداوند (إن کانت إلاّ صیحة وحدة فإذا هم خمدون) تأکید خداوند بر نفرستادن هیچ لشکر آسمانى و نیز نابود کردن مردم انطاکیه تنها با یک صیحه، مى تواند براى بیان ذلت، زبونى و تحقیر آنان باشد.
۴ - عذاب و نابودى مردم انطاکیه، بسیار سریع و به دور از انتظار آنان بود. (فإذا هم خمدون) برداشت یاد شده با توجه به آمدن «إذا»ى فجائیه است.
۵ - کشته شدن مؤمن انطاکیه (حبیب نجار) به دست مردم، موجب هلاکت آنان شد. (قیل ادخل الجنّة ... إن کانت إلاّ صیحة وحدة فإذا هم خمدون)
۶ - کشتن مؤمنان مجاهد و مبلغان دینى، گناهى بزرگ و زمینه ساز نزول عذاب و نابودى است. (قیل ادخل الجنّة ... إن کانت إلاّ صیحة وحدة فإذا هم خمدون)
موضوعات مرتبط
- انطاکیه: آثار عذاب اهل انطاکیه ۲; تاریخ انطاکیه ۱، ۲، ۳، ۴، ۵; تحقیر اهل انطاکیه ۳; ذلت اهل انطاکیه ۳; سرعت هلاکت اهل انطاکیه ۴; عوامل هلاکت اهل انطاکیه ۵; ویژگیهاى هلاکت اهل انطاکیه ۴; هلاکت اهل انطاکیه ۱
- حبیب نجار: آثار شهادت حبیب نجار ۵
- خدا: اراده خدا ۳
- دین: آثار قتل مبلغان دین ۶
- عذاب: ابزار عذاب ۱، ۲; زمینه عذاب ۶; عذاب با صیحه آسمانى ۱،۲
- گناهان کبیره :۶
- مؤمنان: آثار قتل مؤمنان ۶
- مجاهدان: آثار قتل مجاهدان ۶
- هلاکت: زمینه هلاکت ۶