روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۱۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

ابو علي الاشعري عن محمد بن حسان عن محمد بن علي عن عبد الله بن القاسم عن المفضل بن عمر عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَإِذََا نُقِرَ فِي اَلنََّاقُورِ قَالَ إِنَّ مِنَّا إِمَاماً مُظَفَّراً مُسْتَتِراً فَإِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ ذِكْرُهُ إِظْهَارَ أَمْرِهِ نَكَتَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةً فَظَهَرَ فَقَامَ بِأَمْرِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۸۳

مفضل بن عمر از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۸ سوره مدثر): «چون دميده شود در صور» فرمود: به راستى از ما است يك امام پيروز غائب و چون خدا عز ذكره خواهد امامت او را اظهار كند، نكته‏اى در دل او وارد كند و او ظاهر شود و به امر خدا تبارك و تعالى قيام كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۵

مفضل بن عمر گويد: امام صادق عليه السلام در باره قول خداى عز و جل «زمانى كه در صور دميده شود ۸ سوره ۷۴-» فرمود: همانا امام پيروز و پنهان از ما خاندانست و چون خداى عز ذكره اراده كند كه امر او را ظاهر سازد، در دلش نكته‏اى گذارد، سپس ظاهر شود و بامر خداى تبارك و تعالى قيام كند

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۷

ابو على اشعرى، از محمد بن حسّان، از محمد بن على، از عبداللَّه بن قاسم، از مفضّل بن عمر، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است در قول خداى عزّوجلّ: «فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ» «۱»، يعنى: «پس چون دميده شود در صور و كرناى»، كه حضرت فرمود: «به درستى كه از ما امامى است كه فيروزى خواهد يافت و پنهان خواهد بود، و چون خداى عزّه ذكره اراده نمايد كه امر او را ظاهر سازد، در دلش اثرى را پديد آورد، بعد از آن، ظاهر شود و به امر خداى تبارك و تعالى قيام نمايد». __________________________________________________

(۱). مدّثّر، ۸.