روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۸۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد الاشعري عن معلي بن محمد عن علي بن مرداس عن صفوان بن يحيي و الحسن بن محبوب عن هشام بن سالم عن عمار الساباطي قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَيُّمَا أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةُ فِي اَلسِّرِّ مَعَ اَلْإِمَامِ مِنْكُمُ اَلْمُسْتَتِرِ فِي دَوْلَةِ اَلْبَاطِلِ أَوِ اَلْعِبَادَةُ فِي ظُهُورِ اَلْحَقِّ وَ دَوْلَتِهِ مَعَ اَلْإِمَامِ مِنْكُمُ اَلظَّاهِرِ فَقَالَ يَا عَمَّارُ اَلصَّدَقَةُ فِي اَلسِّرِّ وَ اَللَّهِ أَفْضَلُ مِنَ اَلصَّدَقَةِ فِي اَلْعَلاَنِيَةِ وَ كَذَلِكَ وَ اَللَّهِ‏ عِبَادَتُكُمْ فِي اَلسِّرِّ مَعَ إِمَامِكُمُ‏ اَلْمُسْتَتِرِ فِي دَوْلَةِ اَلْبَاطِلِ وَ تَخَوُّفُكُمْ مِنْ عَدُوِّكُمْ فِي دَوْلَةِ اَلْبَاطِلِ وَ حَالِ اَلْهُدْنَةِ أَفْضَلُ مِمَّنْ يَعْبُدُ اَللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ فِي ظُهُورِ اَلْحَقِّ مَعَ إِمَامِ اَلْحَقِّ اَلظَّاهِرِ فِي دَوْلَةِ اَلْحَقِّ وَ لَيْسَتِ اَلْعِبَادَةُ مَعَ اَلْخَوْفِ فِي دَوْلَةِ اَلْبَاطِلِ مِثْلَ اَلْعِبَادَةِ وَ اَلْأَمْنِ فِي دَوْلَةِ اَلْحَقِّ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ مَنْ صَلَّى مِنْكُمُ اَلْيَوْمَ صَلاَةً فَرِيضَةً فِي جَمَاعَةٍ مُسْتَتِرٍ بِهَا مِنْ عَدُوِّهِ فِي وَقْتِهَا فَأَتَمَّهَا كَتَبَ اَللَّهُ‏ لَهُ خَمْسِينَ صَلاَةً فَرِيضَةً فِي جَمَاعَةٍ وَ مَنْ صَلَّى مِنْكُمْ صَلاَةً فَرِيضَةً وَحْدَهُ‏ مُسْتَتِراً بِهَا مِنْ عَدُوِّهِ فِي وَقْتِهَا فَأَتَمَّهَا كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا لَهُ خَمْساً وَ عِشْرِينَ‏ صَلاَةً فَرِيضَةً وَحْدَانِيَّةً وَ مَنْ صَلَّى مِنْكُمْ صَلاَةً نَافِلَةً لِوَقْتِهَا فَأَتَمَّهَا كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ نَوَافِلَ وَ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ حَسَنَةً كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِهَا عِشْرِينَ حَسَنَةً وَ يُضَاعِفُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ حَسَنَاتِ اَلْمُؤْمِنِ مِنْكُمْ إِذَا أَحْسَنَ أَعْمَالَهُ‏ وَ دَانَ بِالتَّقِيَّةِ عَلَى دِينِهِ وَ إِمَامِهِ وَ نَفْسِهِ وَ أَمْسَكَ مِنْ لِسَانِهِ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كَرِيمٌ‏ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ وَ اَللَّهِ رَغَّبْتَنِي‏ فِي اَلْعَمَلِ وَ حَثَثْتَنِي عَلَيْهِ‏ وَ لَكِنْ أُحِبُّ أَنْ أَعْلَمَ‏ كَيْفَ صِرْنَا نَحْنُ اَلْيَوْمَ أَفْضَلَ أَعْمَالاً مِنْ أَصْحَابِ اَلْإِمَامِ اَلظَّاهِرِ مِنْكُمْ فِي دَوْلَةِ اَلْحَقِّ وَ نَحْنُ عَلَى دِينٍ وَاحِدٍ فَقَالَ إِنَّكُمْ سَبَقْتُمُوهُمْ إِلَى اَلدُّخُولِ فِي دِينِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ وَ اَلْحَجِّ وَ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ وَ فِقْهٍ وَ إِلَى عِبَادَةِ اَللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ سِرّاً مِنْ عَدُوِّكُمْ مَعَ إِمَامِكُمُ اَلْمُسْتَتِرِ مُطِيعِينَ لَهُ صَابِرِينَ مَعَهُ مُنْتَظِرِينَ لِدَوْلَةِ اَلْحَقِّ خَائِفِينَ عَلَى إِمَامِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ مِنَ اَلْمُلُوكِ اَلظَّلَمَةِ تَنْتَظِرُونَ إِلَى حَقِّ إِمَامِكُمْ وَ حُقُوقِكُمْ فِي أَيْدِي اَلظَّلَمَةِ قَدْ مَنَعُوكُمْ ذَلِكَ وَ اِضْطَرُّوكُمْ إِلَى حَرْثِ اَلدُّنْيَا وَ طَلَبِ اَلْمَعَاشِ مَعَ اَلصَّبْرِ عَلَى دِينِكُمْ وَ عِبَادَتِكُمْ وَ طَاعَةِ إِمَامِكُمْ وَ اَلْخَوْفِ مَعَ عَدُوِّكُمْ فَبِذَلِكَ ضَاعَفَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمُ اَلْأَعْمَالَ فَهَنِيئاً لَكُمْ‏ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا تَرَى‏ إِذاً أَنْ نَكُونَ‏ مِنْ أَصْحَابِ‏ اَلْقَائِمِ‏ وَ يَظْهَرَ اَلْحَقُّ وَ نَحْنُ‏ اَلْيَوْمَ‏ فِي إِمَامَتِكَ وَ طَاعَتِكَ أَفْضَلُ أَعْمَالاً مِنْ أَصْحَابِ دَوْلَةِ اَلْحَقِّ وَ اَلْعَدْلِ فَقَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ‏ أَ مَا تُحِبُّونَ‏ أَنْ يُظْهِرَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اَلْحَقَّ وَ اَلْعَدْلَ فِي اَلْبِلاَدِ وَ يَجْمَعَ اَللَّهُ اَلْكَلِمَةَ وَ يُؤَلِّفَ اَللَّهُ بَيْنَ قُلُوبٍ مُخْتَلِفَةٍ وَ لاَ يَعْصُونَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَرْضِهِ وَ تُقَامَ حُدُودُهُ فِي خَلْقِهِ وَ يَرُدَّ اَللَّهُ اَلْحَقَ‏ إِلَى أَهْلِهِ فَيَظْهَرَ حَتَّى لاَ يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ اَلْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ اَلْخَلْقِ أَمَا وَ اَللَّهِ يَا عَمَّارُ لاَ يَمُوتُ مِنْكُمْ مَيِّتٌ عَلَى اَلْحَالِ اَلَّتِي أَنْتُمْ عَلَيْهَا إِلاَّ كَانَ أَفْضَلَ عِنْدَ اَللَّهِ مِنْ كَثِيرٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أُحُدٍ فَأَبْشِرُوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۵۳

عمار ساباطى گويد: به امام صادق (ع) گفتم: كدام بهتر است، عبادت پنهانى با امام بر حق از شماها در دولت باطل يا عبادت عيانى در ظهور حق و دولت حق با امام آشكارا از شماها؟ در جواب فرمود: اى عمار! صدقه نهانى به خدا بهتر است از صدقه عيانى و همچنين- به خدا- عبادت نهانى شما با امام در پرده خودتان در حال دولت باطل و ترس شما از دشمن خود در زمان تسلط باطل و در حال هدنه بهتر است از كسى كه خدا عز و جل را در ظهور حق با امام حق آشكار و در دولت حق عبادت مى‏كند، عبادت با ترس در دولت باطل مانند عبادت در حال آسايش و در دولت حق نيست. بدانيد هر كدام شماها امروز يك نماز جماعت بخواند در پنهانى از دشمن خود و آن نماز در وقت باشد و كامل ادا شود خدا ثواب پنجاه نماز واجب كه به جماعت خوانده شود براى او بنويسد و هر كدام شماها يك نماز واجب را پنهان از دشمن خود بخواند و آن را كامل ادا كند، خدا ثواب بيست و پنج نماز واجب كه به فرداى خوانده شود برايش بنويسد و هر كدام از شماها نماز نافله‏اى را در وقتش بخواند و كامل ادا كند خدا ثواب ده نماز نافله را به او عطا كند و هر كدام از شماها حسنه‏اى انجام دهد خدا عز و جل به او ثواب بيست حسنه بدهد و خدا باز هم دو چندان كند حسنات مؤمن از شماها را وقتى كارهاى خود را خوب بكند و طبق تقيه و حفظ دينش و امامش و خودش انجام دهد و زبانش را نگهدارد بلكه به اضعاف مضاعف اجر دهد، به راستى خداى عز و جل كريم است. گفتم: قربانت به خدا مرا به عمل تشويق كردى و بر آن‏ واداشتى ولى دوست دارم كه بدانم چطور ما امروز كردارمان بهتر است از كردار اصحاب و ياران امام ظاهر و آشكارا از شما در زمان دولت حق با اين كه ما يك مذهب و يك دين داريم؟ فرمود: براى اين كه شما بدانها پيشى گرفتيد در دخول به دين خدا عز و جل و به اداى نماز و روزه و حج و نسبت به هر كار خوبى و هر فهم مسأله‏اى و به عبادت خدا عز و جل در پنهانى از دشمن خود با امام مستتر، در حالى كه مطيع او هستيد و با او شكيبائى كنيد و در انتظار دولت حق به سر بريد و در حالى كه بترسيد بر امام خود و بر خويشتن از ملوك ستم كار، شما به چشم خود نگاه كنيد كه حق امام شما و حق خود شما در دست ستمكاران است، آنها جلو شما را گرفته‏اند و دارائى شما را برده‏اند و شما را ناچار كرده‏اند به كشت و كار و تلاش براى گذران و خرج دنيا و طلب معاش زندگى و صبر بر دين دارى خودتان و عبادت مخصوص به خودتان و اطاعت از امام خودتان با بيم از دشمن براى اين است كه خدا عز و جل اعمال شما را چندين برابر كند، گوارا باد بر شما. من گفتم: قربانت چه مى‏فرمائيد كه ما از ياران امام قائم (ع) باشيم و دولت حق به رهبرى او ظاهر شود، با اين كه امروزه در سرپرستى امامت شما هستيم و در اطاعت شما، و اعمال ما از ياران دولت حق و عدالت برتر است. فرمود: سبحان الله شما دوست نداريد كه خدا تبارك و تعالى حق و عدل را در همه بلاد ظاهر كند و كلمه همه مردم را يكى‏ كند و دلهاى مختلفه را با هم در آميزد و مهربان سازد و مردم خدا عز و جل را نافرمانى نكنند در زمين او و حدود و مقرراتش بر همه خلقش مجرى شود و خدا حق را به اهلش برگرداند و آشكار شود تا آن كه هيچ حقى از ترس خلقى زير پرده نهان نماند، به خدا اى عمار هيچ كس از شما شيعه در اين وضع حاضر كه شما در آن به سر مى بريد نميرد جز آن كه نزد خدا برتر است از بسيارى شهيدان جبهه بَدر و احُد، مژده باد شما را.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۲۸

عمار ساباطى گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: كداميك از اين دو بهتر است؟: عبادت پنهانى با امام پنهان از شما خانواده در زمان دولت باطل يا عبادت در زمان ظهور و دولت حق با امام آشكار از شما؟ فرمود: اى عمار! بخدا كه صدقه دادن پنهانى از صدقه دادن آشكارا بهتر است، و همچنين بخدا عبادت شما در پنهانى با امام پنهانتان در زمان دولت باطل و ترس شما از دشمن و در حال صلح با دشمن (و تقيه از او مانند دوران ائمه بعد از امام حسين عليهم السلام) بهتر است از كسى كه عبادت كند خداى- عز و جل ذكره- را در زمان ظهور حق با امام بر حق آشكار و در زمان دولت حق. عبادت با ترس و در زمان دولت باطل مانند عبادت در زمان امنيت و دولت حق نيست (مانند زمان پيغمبر و زمان ظهور امام عصر صلّى اللَّه عليه و آله زيرا عبادت پنهانى علاوه بر مشقت و صعوبتش از ريا و سمعه دورتر و باخلاص و تقرب نزديكتر است). و بدانيد هر كس از شما كه در اين زمان نماز واجبش را در وقتش بجماعت گزارد و از دشمنش پنهان كند و آن را تمام و كامل بجا آورد، خدا براى او ثواب پنجاه نماز واجب بجماعت گزارده بنويسد و كسى كه از شما نماز واجبش را فرادى و در وقتش بخواند و درست و كامل بجا آورد، و از دشمنش پنهان كند، خداى عز و جل ثواب بيست و پنج نماز واجب فرادى برايش بنويسد، و هر كس از شما كه يك نماز نافله را در وقتش بخواند و كامل ادا كند، خدا براى او ثواب ده نماز نافله نويسد. و آنكه از شما كار نيكى انجام دهد، خداى عز و جل براى او بجاى آن بيست حسنه نويسد و حسنات مؤمن از شما را خداى عز و جل چند برابر كند، اگر حسن عمل داشته باشد و نسبت بدين و امام و جان خود بتقيه معتقد باشد و زبان خود را نگه دارد، همانا خداى عز و جل كريمست. من عرضكردم قربانت گردم، بخدا كه شما مرا بعمل تشويق فرمودى و برانگيختى، ولى من دوست دارم بدانم دليلش چيست كه اعمال ما از اعمال اصحاب امامى كه آشكار باشد، در زمان دولت حى بهتر است، با وجود اينكه همه يك دين داريم؟ فرمود: زيرا شما در وارد شدن بدين خداى عز و جل و انجام دادن نماز و روزه و حج و هر كار خير و دانشى برايشان سبقت داريد، و نيز نسبت بعبادت خداى- عز ذكره- در پنهانى از دشمن با امام پنهان سبقت داريد، در حالى كه مطيع او هستيد و مثل او صبر مى‏كنيد، و در انتظار دولت حق مى‏باشيد، و در باره امام و جان خود از سلاطين ستمگر ترس داريد، حق امام (چون منصب امامت و خمس) و حقوق خود را (مانند زكاة و خراج) در دست ستمگران مى‏بينيد كه از شما باز مى‏گيرند و شما را بكسب و زراعت در دنيا و طلب روزى ناچار مى‏كنند، علاوه بر موضوع صبر شما نسبت بدين و عبادتتان و اطاعت از امام و ترس از دشمنتان، بدين جهاتست كه خداى عز و جل ثواب اعمال شما را چند برابر فرموده است، گوارا باد بر شما. عرضكردم: قربانت گردم، پس در صورتى كه ما در زمان امامت شما و فرمانبردارى از شما نيكوكارتر و با ثواب بيشتر از اصحاب دولت حق و عدالت باشيم، شما عقيده نداريد [آرزو نكنيم‏] كه‏ ما از اصحاب حضرت قائم باشيم و حق ظاهر شود؟ فرمود: سبحان اللَّه!! شما دوست نداريد كه خداى- تبارك و تعالى- حق و عدالت را در بلاد ظاهر كند؟ و وحدت كلمه پديد آورد؟ و ميان دلهاى پراكنده الفت دهد؟ و مردم خدا را در روى زمينش نافرمانى نكنند؟ و حدود خدا در ميان خلقش اجرا شود و خدا حق را به اهلش برگرداند تا حق آشكار شود و از ترس هيچ يك از مردم حق پوشيده نگردد، (اينها نتائجى است بسيار بزرگ و سودمند براى همگان كه از ظهور امام زمان و برقرارى دولت حق بدست مى‏آيد و چگونه مى‏شود كه مسلمان اين آرزو را نداشته باشد) هان بخدا، اى عمار! هر كدام از شما (شيعيان) بر اين حالى كه اكنون داريد (عبادت با خوف و تقيه) بميرد از بسيارى از شهداء بدر و أحد بهتر و برتر است، پس مژده باد شما را (از بسيارى از شهدا فرمود تا مانند حمزه سيد الشهداء را خارج كند)

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۶۱

حسين بن محمد اشعرى، از معلّى بن محمد، از على بن مِرداس، از صفوان بن يحيى و حسن بن محبوب، از هشام بن سالم، از عمّار ساباطى روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه كدام يك بهتر است: عبادت در نهان با امامى از شما كه پنهان باشد در دولت باطل، يا عبادت در حال ظهور حق و دولت آن با امامى از شما كه ظاهر باشد؟ حضرت فرمود كه: «اى عمّار، صدقه‏اى كه در نهان باشد، به خدا سوگند بهتر است از صدقه‏اى كه در آشكار باشد. و همچنين به خدا سوگند كه عبادت شما در نهان، با امام خويش كه پنهان است در زمان دولت باطل و ترسيدن شما از دشمنان خويش در دولت باطل، و در حال صلح و متاركه، بهتر است از عبادت آن‏كه خداى عزّذكره را عبادت مى‏كند در زمان ظهور حقّ با امام حقى كه ظاهر باشد در زمان دولت حق. و عبادتى كه با خوف باشد در دولت باطل، چون عبادتى نيست كه با امن باشد در دولت حق. و بدانيد كه هر كه از شما امروز يك نماز واجبى را به جاى آورد در جماعت در وقت آن، و آن را از دشمن خويش پنهان كند، و آن را تمام گرداند با كمال امور معتبره در آن، خداى عزّوجلّ ثواب پنجاه نماز واجبى را كه در جماعت به جا آورده باشد، بنويسد. و هر كه از شما يك نماز واجبى را تنها به جا آورد در وقت آن، در حالى كه آن را از دشمن خود پنهان دارد، و با كمال امور معتبره آن را تمام گرداند، خداى عزّوجلّ به آن يك نماز بيست و پنج نماز واجبى‏ كه تنها به جا آورده باشد، از براى او بنويسد. و هر كه از شما يك نماز سنّتى را در وقت خود به جا آورد، خدا از برايش به آن يك نماز، ده نماز سنّتى را بنويسد. و هر كه از شما يك حسنه را به عمل آورد، خدا به آن يك حسنه، بيست حسنه از برايش بنويسد. و خداى عزّوجلّ حسنات مؤمن از شما را افزون مى‏كند، در حالتى كه افزوده شده باشد مكرّر و پياپى، هرگاه عمل‏هاى خود را نيكو گرداند، و عبادت و ديندارى كند به تقيّه و پرهيز بر دين و امام و جان خويش و زبان خود را نگاه دارد از آنچه نبايد گفت. به درستى كه خداى عزّوجلّ كريم است». عرض كردم كه: فداى تو گردم، به خدا سوگند كه مرا در عمل كردن راغب گردانيدى (و برانگيختى مرا بر آن)، وليكن دوست مى‏دارم كه بدانم چگونه ما در اين روزگار، بهتر شده‏ايم از روى اعمال از اصحاب امامى كه ظاهر باشد از شما در زمان دولت حقّ، با آن‏كه ما بر يك دينيم؟ فرمود: «زيرا كه شما بر ايشان پيشى گرفته‏ايد به سوى داخل شدن در دين خداى عزّوجلّ و به سوى نماز و روزه و حجّ و به سوى هر خوبى و دانشى و به سوى عبادت خداى عزّذكره در حال پنهانى از دشمنان خود، با امام خويش كه پنهان است، و شما او را اطاعت مى‏كنيد، و با او صبر مى‏نماييد، و دولت حق را انتظار مى‏كشيد، و بر امام و جان‏هاى خود ترسانيد از پادشاهان ستم‏كار، و نظر مى‏كنيد به حقّ امام و حقّ‏هاى خود و مى‏بينيد كه در دست‏هاى ستم‏كاران است كه شما را از آن منع كرده‏اند، و شما را ناچار ساخته‏اند به سوى كشت دنيا و تحصيل متاع دنيوى و طلب معاش و اسباب زندگانى با صبر بر دين و عبادت و اطاعت امام، و ترس از دشمنان خويش. پس به اين سبب خداى عزّوجلّ عمل‏ها را براى شما مضاعف گردانيده، پس گوارا باد شما را». عرض كردم كه: فداى تو گردم، هر گاه چنين باشد، رأى ما نيست (و بنابر بعضى از نسخ، آرزو نمى‏كنيم) در اين هنگام، كه از جمله اصحاب حضرت قائم عليه السلام باشيم و حقّ ظاهر شود، با آن‏كه ما امروز در حال امامت و اطاعت تو افضليم از روى عمل‏ها از اصحاب دولت حق و عدالت. حضرت فرمود كه: «سبحان اللَّه! آيا دوست نمى‏داريد كه خداى تبارك و تعالى حق و عدالت را در جميع بلاد ظاهر گرداند، و سخن را جمع كند (و اختلافى در آن نباشد، كه همه دين‏ها يك دين شود) و در ميانه دل‏هايى كه با هم اختلاف دارند، الفت و آميزش دهد، و مردم خداى عزّوجلّ را نافرمانى نكنند، و در زمين حدود خدا در ميان خلائق بر پا شود، و خدا حقّ را به اهل آن برگرداند، و ظاهر گردد تا آن‏كه چيزى از حقّ، به جهت ترس يكى از خلائق پنهان نباشد. بدان اى عمّار، به خدا سوگند كه كسى از شما نمى‏ميرد بر اين حالى كه شما بر آن هستيد، مگر آن‏كه در نزد خدا از بسيارى از شهيدان بدر و احد، افضل باشد، پس مژده باد شما را».