روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۰۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي و غيره عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن محمد بن الفضيل قال اخبرني شريس الوابشي عن جابر عن ابي جعفر ع قال :

إِنَّ اِسْمَ اَللَّهِ اَلْأَعْظَمَ عَلَى ثَلاَثَةٍ وَ سَبْعِينَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ فَتَكَلَّمَ بِهِ فَخُسِفَ بِالْأَرْضِ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ سَرِيرِ بِلْقِيسَ‏ حَتَّى تَنَاوَلَ اَلسَّرِيرَ بِيَدِهِ‏ ثُمَّ عَادَتِ اَلْأَرْضُ كَمَا كَانَتْ أَسْرَعَ مِنْ طَرْفَةِ عَيْنٍ وَ نَحْنُ عِنْدَنَا مِنَ اَلاِسْمِ اَلْأَعْظَمِ‏ اِثْنَانِ وَ سَبْعُونَ حَرْفاً وَ حَرْفٌ وَاحِدٌ عِنْدَ اَللَّهِ تَعَالَى اِسْتَأْثَرَ بِهِ‏ فِي عِلْمِ اَلْغَيْبِ عِنْدَهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۲۱۱

جابر از امام باقر (ع) فرمود: به راستى نام خدا كه اعظم است، هفتاد و سه حرف است و همانا يك حرف از آن را آصف داشت و آن را به زبان آورد و زمين ميان او و ميان تخت بلقيس (از بيت المقدس تا صنعاى يمن- در حدود دو ماه راه) تا شد و به هم درنورديد تا آن تخت به دستش رسيد و سپس زمين به حال خود برگشت، اين كار در كمتر از چشم بهم زدن انجام شد، هفتاد و دو حرف از اسم اعظم نزد ما است و يك حرف از آن مخصوص خدا است كه براى خويش در علم غيب برگزيده‏ و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۳۴

امام باقر عليه السلام فرمود: اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرفست و تنها يك حرف آن نزد آصف بود، آصف آن يكحرف را گفت و زمين ميان او و تخت بلقيس در هم نورديد تا او تخت را بدست گرفت، سپس زمين بحالت اول بازگشت، و اين عمل در كمتر از يك چشم بهم زدن انجام شد و ما هفتاد و دو حرف از اسم اعظم را داريم و يك حرف هم نزد خداست كه آن را در علم غيب براى خود مخصوص ساخته و لا حول و لا قوة الا باللَّه العلى العظيم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۳۷

محمد بن يحيى و غير او، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از محمد بن فُضيل روايت كرده‏اند كه گفت: خبر داد مرا شُرَيس وابشى، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام كه آن حضرت فرمود كه: «اسم اعظم خدا، هفتاد و سه اسم است و جز اين نيست كه يك اسم از آنها در نزد آصف بود و به آن تكلّم نمود، پس زمينى كه در مسافت ميان او و تخت بلقيس بود، پيچيده شد و ناقص گرديد، تا آن‏كه آصف، آن تخت را به دست خويش گرفت. بعد از آن، زمين چنانچه بود، گرديد در زمانى كه از يك چشم بر هم زدن سريع‏تر بود. و ما هفتاد و دو اسم از اسم اعظم را مى‏دانيم، و يك اسم در نزد خداى سبحانه است كه خويش را به آن تخصيص داده در علم غيبى كه نزد اوست، و هيچ‏كس بر آن مطلع نيست، و حول و قوتى‏ __________________________________________________ (۲). رعد، ۴۳. نيست، مگر به خدايى كه على و عظيم است».