روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۲۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن النضر بن سويد عن يحيي الحلبي عن محمد الاحول عن حمران بن اعين قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ آتَيْنََا آلَ إِبْرََاهِيمَ‏ اَلْكِتََابَ‏ فَقَالَ اَلنُّبُوَّةَ قُلْتُ اَلْحِكْمَةَ قَالَ اَلْفَهْمَ وَ اَلْقَضَاءَ قُلْتُ‏ وَ آتَيْنََاهُمْ مُلْكاً عَظِيماً فَقَالَ اَلطَّاعَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۳۹

حمران بن اعين گويد: به امام صادق (ع) گفتم: مقصود از قول خداى عز و جل (۵۴ سوره نساء): «به آل ابراهيم كتاب داديم» چيست؟ فرمود: نبوت است، گفتم: حكمت چيست؟ فرمود: فهم و قضاوت، گفتم: ملك عظيم كه به آنها داده شده؟ فرمود: حق طاعت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۹۵

حمران بن اعين گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم قول خداى عز و جل را «همانا آل ابراهيم را كتاب داديم» فرمود: مقصود نبوت است، گفتم: حكمت چيست؟ فرمود: فهميدن و قضاوتست گفتم:

«و بآنها ملك بزرگ داديم؟» فرمود: اطاعت است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۶۷۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از حسين بن سعيد، از نضر بن سُويد، از يحيى حلبى، از محمد احول، از حمران بن اعيَن روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: چيست معنى قول خداى عزّوجلّ: «فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ»؟ حضرت فرمود كه: «كتاب، پيغمبرى است». عرض كردم كه: حكمت چيست؟ فرمود: «فهم و حكم كردن». عرض كردم كه: «وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً»؟ حضرت فرمود كه: «ملك عظيم، فرمان‏بردارى مردم است از براى ايشان» (و بعضى از مفسرين، اين آيه را به اين روش ترجمه نموده كه: پس به درستى كه ما عطا كرديم اولاد ابراهيم را- كه موسى و داود و عيسى و محمد صلى الله عليه و آله است- تورات و زبور و انجيل و فرقان و علم حلال و حرام، و داديم ايشان را پادشاهى بزرگ كه نبوّت است يا مملكت دارى).