روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۶۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الوشا عن مثني الحناط عن ابي بصير قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ تَرِدُ عَلَيْنَا أَشْيَاءُ لَيْسَ نَعْرِفُهَا فِي‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ وَ لاَ سُنَّةٍ فَنَنْظُرُ فِيهَا فَقَالَ لاَ أَمَا إِنَّكَ إِنْ أَصَبْتَ لَمْ تُؤْجَرْ وَ إِنْ أَخْطَأْتَ كَذَبْتَ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۱۶۷

ابو بصير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: به ما موضوعاتى وارد شود كه از قرآن و سنت حكمش را نفهميم، اجازه هست در آن اعمال نظر كنيم و اجتهاد نمائيم؟ فرمود: نه خود را باش، اگر درست بفهمى اجرى ندارى و اگر خطا بروى بر خداى عز و جل دروغ بستى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۷۳

ابو بصير گويد بامام صادق عليه السلام عرض كردم مطالبى براى ما پيش مى‏آيد كه حكمش را از قرآن نميفهميم و حديثى هم نداريم كه در آن نظر كنيم (ميتوانيم برأى و قياس عمل كنيم؟) فرمود: نه، زيرا اگر درست رفتى پاداش ندارى و اگر خطا كنى بر خدا دروغ بسته‏اى‏

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۲۰۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد از وشّاء، از مثنّى حنّاط، از ابوبصير روايت‏ كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: چيزى بر ما وارد مى‏شود كه حكم آنها را در قرآن و حديث نمى‏بينيم و نمى‏شناسيم. پس در آنها نظر مى‏كنيم (يعنى به قياس). حضرت فرمود كه: «چنين مكن؛ زيرا كه اگر به صواب برسى، و درست بگويى، مزدى نيابى و اگر خطا كنى، بر خداى عزّوجلّ دروغ گفته باشى» (احتمال دارد كه مراد ابوبصير از نظر، نظر در كتاب و خبر و استنباط باشد، و بى مزدى، به جهت تقصير يا كوتاهى در تتبع باشد. و اول اظهر است).