فَوْت: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه فوت‌ | فوت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت‌| ]]
*[[ریشه فوت‌ | فوت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: فوت‌| ]]
=== قاموس قرآن ===
از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمى‏كند و از دست نمى‏دهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مى‏تابد، درياها تبخير مى‏شوند، ابرها به وجود مى‏آيند، جريان جو آنها به خشكى‏ها مى‏راند، بارآنهامى بارند، دانه مى‏رويند، نعمتها به دست مردم مى‏رسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مى‏كنند، عده‏اى از بين مى‏روند ديگران جاى آنها را مى‏گيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مى‏گويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمى‏دهند و از همديگر كنار نمى‏شوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مى‏بينى؟


[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۴۵

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

از دست رفتن. راغب گفته فوت دور شدن چيزى است كه درك آن ناممكن باشد [سباء:51]. ايكاش ببينى آنگاه كه به فزع (مرگ) افتادند و فوت از گرفتارى نيست و گرفته شدند از مكان نزديك يعنى: آنگاه قدرت كنار شدن از عذاب و گرفتارى را ندارند. [آل عمران:153]. تا غمگين نباشيد بر آنچه از دستتان رفته و نه به مصيبتى كه به شمار سيده است. [ملك:3]. تفاوت به معنى تباعد دو چيز و از دست دادن همديگراست. در خلق خدا تفاوت نيست يعنى موجودات عالم هيچ يك آن ديگرى را فوت نمى‏كند و از دست نمى‏دهد اگر در موجودات عالم دقت كنيم خواهيم ديد مثل حلقات زنجير همه در پى هم اند و از همديگر دور و كنار نيستند، آفتاب مى‏تابد، درياها تبخير مى‏شوند، ابرها به وجود مى‏آيند، جريان جو آنها به خشكى‏ها مى‏راند، بارآنهامى بارند، دانه مى‏رويند، نعمتها به دست مردم مى‏رسند، باكتريها فضولات را تجزيه كرده به مواد كانى واصلى تبديل مى‏كنند، عده‏اى از بين مى‏روند ديگران جاى آنها را مى‏گيرند اين روش در تمام موجودات اعم از كوچك و بزرگ جارى است لذا ابتدا فرموده: خدائى كه هفت آسمان را طبقه طبقه و رويهم آفريد. بعد به طور عموم مى‏گويد: در خلق خدا تفاوت نخواهى ديد و آنها يكديگر را از دست نمى‏دهند و از همديگر كنار نمى‏شوند بار ديگر بنگر و دقت كن آيا شكافى كه حاكى از تفاوت است مى‏بينى؟