المطففين ٢٢: تفاوت میان نسخه‌ها
(QRobot edit) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِن|إِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این کلمه::الْأَبْرَار|الْأَبْرَارَ]] [[کلمه غیر ربط::الْأَبْرَار| ]] [[شامل این ریشه::برر| ]][[ریشه غیر ربط::برر| ]][[شامل این کلمه::لَفِي|لَفِي]] [[کلمه غیر ربط::لَفِي| ]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[ریشه غیر ربط::فى| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::نَعِيم|نَعِيمٍ]] [[کلمه غیر ربط::نَعِيم| ]] [[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::إِن|إِنَ]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این کلمه::الْأَبْرَار|الْأَبْرَارَ]] [[کلمه غیر ربط::الْأَبْرَار| ]] [[شامل این ریشه::برر| ]][[ریشه غیر ربط::برر| ]][[شامل این کلمه::لَفِي|لَفِي]] [[کلمه غیر ربط::لَفِي| ]] [[شامل این ریشه::فى| ]][[ریشه غیر ربط::فى| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::نَعِيم|نَعِيمٍ]] [[کلمه غیر ربط::نَعِيم| ]] [[شامل این ریشه::نعم| ]][[ریشه غیر ربط::نعم| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|إِنَ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=بی‌گمان نیکوکاران همواره در (ژرفای) نعمت پربار (الهی)اند. | |-|صادقی تهرانی=بی‌گمان نیکوکاران همواره در (ژرفای) نعمت پربار (الهی)اند. | ||
|-|معزی=همانا نیکانند در نعمتها | |-|معزی=همانا نیکانند در نعمتها | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">Indeed, the righteous will be amid bliss.</div> | ||
|-|</tabber> | |||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/083022.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/083022.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره المطففين | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::22|٢٢]] | قبلی = المطففين ٢١ | بعدی = المطففين ٢٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | {{آيه | سوره = سوره المطففين | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::22|٢٢]] | قبلی = المطففين ٢١ | بعدی = المطففين ٢٣ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
| خط ۲۰۵: | خط ۲۱۳: | ||
[[رده:جاودانگى نعمتهاى اخروى ابرار]][[رده:نعمتهاى اخروى راستگویان]][[رده:نعمتهاى اخروى صالحان]][[رده:نعمتهاى اخروى مطیعان]][[رده:ویژگیهاى نعمت هاى اخروى]] | [[رده:جاودانگى نعمتهاى اخروى ابرار]][[رده:نعمتهاى اخروى راستگویان]][[رده:نعمتهاى اخروى صالحان]][[رده:نعمتهاى اخروى مطیعان]][[رده:ویژگیهاى نعمت هاى اخروى]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره المطففين ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره المطففين ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 22 سوره مطففين | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 22 سوره مطففين,مطففين 22,إِنَ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ,جاودانگى نعمتهاى اخروى ابرار,نعمتهاى اخروى راستگویان,نعمتهاى اخروى صالحان,نعمتهاى اخروى مطیعان,ویژگیهاى نعمت هاى اخروى,آیات قرآن سوره المطففين | |||
|description=إِنَ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} | |||
نسخهٔ ۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۵۳
| کپی متن آیه |
|---|
| إِنَ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ |
ترجمه
| المطففين ٢١ | آیه ٢٢ | المطففين ٢٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الأبْرَارَ»: (نگا: انفطار / ).
تفسیر
- آيات ۲۲ - ۳۶، سوره مطففين
- جلالت قدر ابرار و نعمت هاى بهشتى ايشان
- توجيه نحوى توالى دو حرف عطف در ((و فى ذلك فليتنافس المتنافسون ...))
- چشمهاى در بهشت بنام ((تسنيم ))
- خنده مؤ منان به كفار در روز جزا در مقابل خنده آن مجرمان به مؤ منان در دنيا
- ( چند روايت حاكى از اينكه مراد از((الذين اجر موا)) منافقين و از((الذين آمنو)) اميرالمومنين (عليه السلام )
تفسیر نور (محسن قرائتی)
كَلَّا إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ «18» وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ «19» كِتابٌ مَرْقُومٌ «20» يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ «21» إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ «22» عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ «23» تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ «24» يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ «25» خِتامُهُ مِسْكٌ وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ «26»
«1». توحيد صدوق، ص 162.
تفسير نور(10جلدى)، ج10، ص: 419
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ «22»
«1» مجمع البيان (چ 1403 هج) ج 5 ص 455.
«2» مجمع البيان (چ 1403 هج) ج 5 ص 455.
«3» منهج الصادقين (چ سوم)، ج 10، ص 185 و مضمون قسمت آخر حديث در اصول كافى (چ سوم)، ج 2، ص 294، روايت 7.
جلد 14 - صفحه 106
إِنَّ الْأَبْرارَ: به درستى كه نيكوكاران به اعمال حسنه طاعات و عبادات، لَفِي نَعِيمٍ: هر آينه در بهشت پرنعمت هستند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
كَلاَّ إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفِي عِلِّيِّينَ «18» وَ ما أَدْراكَ ما عِلِّيُّونَ «19» كِتابٌ مَرْقُومٌ «20» يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ «21» إِنَّ الْأَبْرارَ لَفِي نَعِيمٍ «22»
عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ «23» تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ «24» يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ «25» خِتامُهُ مِسْكٌ وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ «26» وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ «27»
عَيْناً يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ «28» إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ «29» وَ إِذا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغامَزُونَ (30) وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ (31) وَ إِذا رَأَوْهُمْ قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ (32)
وَ ما أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حافِظِينَ (33) فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34) عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ (35) هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ ما كانُوا يَفْعَلُونَ (36)
ترجمه
نه چنين است همانا نوشته اعمال نيكوكاران در مراتب عاليه است
و چه ميدانى تو كه چيست مراتب عاليه
آن نوشته‌ئى است واضح نوشته شده
مشاهده مينمايند آنرا مقرّبان درگاه الهى
همانا نيكوكاران هر آينه در نعمت ابدى ميباشند
نشسته بر تختهاى مزيّنى نگاه ميكنند
مشاهده ميكنى در رويهاى ايشان خرّمى و طراوت نعمت را
نوشانده ميشوند از شراب ناب سر بمهر
مهر
جلد 5 صفحه 361
آن مشك است و در مانند آن پس بايد رغبت كنند رغبت كنندگان
و ممزوج آن از چشمه تسنيم است كه
آن چشمهاى است كه ميآشامند آنرا مقرّبان درگاه الهى
همانا آنانكه مرتكب گناه شدند بودند بآنانكه ايمان آوردند ميخنديدند
و وقتى كه عبور مينمودند بر آنها بچشم اشارت ميكردند
و وقتى كه برميگشتند بسوى كسانشان برميگشتند با آنكه بكار خود شادمان بودند
و وقتى كه ديدند آنها را گفتند همانا اين جماعت هر آينه گمراهانند
با آنكه فرستاده نشده بودند بر آنها كه نگهبانان باشند
پس امروز آنانكه ايمان آوردند بكافران ميخندند
با آنكه بر تختهاى مزيّن نشسته مينگرند
آيا جزا داده شده‌اند كافران بر آنچه بودند كه بجا مى‌آوردند.
تفسير
خداوند متعال بعد از بيان احوال فجّار در آيات سابقه بيان احوال ابرار را فرموده باين تقريب كه نه چنين است كه مشركين تصوّر نموده‌اند كه آخرتى نيست يا اگر باشد همه يكسانند همانا نامه اعمال و آنچه نوشته شده از ثواب براى نيكوكاران چنانچه قمّى ره فرموده در مراتب عاليه علّيّين است و براى تعظيم شأن آن فرموده و چه ميدانى تو كه علّيون چه مقام رفيع منيعى است كه بوصف در نيايد و ظاهرا آن اسم است براى مراتب عاليه فوق يكديگر در آسمان هفتم چنانچه در حديث مذكور در آيات سابقه اشاره بآن شد و آن نوشته كتاب مرقوم و نوشته شده واضح و آشكارى است كه فرشتگان مقرّب درگاه الهى از آن آگاهند و آنرا مشاهده مينمايند در كافى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه فرمود خداوند خلق فرمود ما را از اعلا علّيّين و خلق فرمود دلهاى شيعيان ما را از آنچه خلق فرمود ما را از آن و آفريد بدنهاى ايشان را از غير آن و دلهاى آنان مشتاق بما است چون آفريده شده از آنچه ما آفريده شديم و خلق فرمود دشمنان ما را از سجّين و دلهاى شيعيانشان را از آنچه آنها را از آن خلق فرمود و بدنهاشان را از غير آن پس دلهاى آنها مايل بدشمنان ما است چون خلق شده‌اند از آنچه آنها از آن خلق شده‌اند پس اين آيات و آيات سابقه را تلاوت فرمود فيض ره در اين مقام فرموده افعال مكرّره كه از انسان صادر ميشود و اعتقادات راسخه در نفس
جلد 5 صفحه 362
بمنزله نقوش كتابيّه است در الواح پس كسيكه معلومات قدسيّه و اخلاق زكيّه و اعمال صالحه داشته باشد ميآيد كتابش بدست راستش كه جانب اقواى روحانى است و آن جهت علّيّين است چون كتابش از جنس الواح عاليه و صحف مكرّمه مرفوعه مطهّره است و كسيكه معلوماتش منحصر بجزئيّات و اخلاقش زشت و اعمالش بد باشد ميآيد كتابش بدست چپش كه جانب اضعف جسمانى است و آن جهت سجين است چون كتابش از جنس اوراق سفليّه و صحائف خبيثه قابل احتراق است و چون اعاده داده شود ارواح بچيزيكه خلق شده از آن چنانچه خداوند فرموده كما بدأكم تعودون پس آنچه خلق شده از علّيّين كتابش در آن و آنچه خلق شده از سجين كتابش در اين است و معذب بآتش خواهد بود و همانا نيكوكاران مستغرق در نعيم ابدى بهشتند و بر تختهاى مزيّن و مجلّلى مانند حجله عروس نشسته و نظر مينمايند بمناظر دلكش بهشت و نعم بهجت آور آن و از رويهاى آنان خرّمى و خوشحالى و مسرت و انبساط و ابتهاج شخص متنعّم ظاهر است ساقيان مهوش از شراب ناب در تنگهاى سر بمهر كه مهر آن از مشك بهشتى است ايشان را مشروب نمايند و قمّى ره نقل فرموده آن آبى است كه چون مؤمن بياشامد آنرا بوى مشك در آن بيابد و بعضى گفته‌اند آخرش بوى مشك ميدهد و بجاى ختام خاتم قرائت نموده‌اند و بقدرى آن شراب خوب است كه شايسته است در باره آن گفته شود كسانيكه در سر چيز نفيسى نزاع ميكنند بايد در سر آن نزاع نمايند يا مراد آنكه در اين قبيل نعم بى‌زوال بايد رغبت كنند رغبت كنندگان و مبادرت نمايند بطاعات براى تحصيل آنها نه در امتعه فانيه دنيوى و چيزيكه ممزوج با آن شراب شده از تسنيم است كه نام چشمه‌ئى است و براى رفعت مكان و علوّ شأنش باين اسم خوانده شده چون تسنيم بمعناى ترفيع است و آب آن از منازل اعلاى بهشت جارى است و مشروبى اشرف از آن در بهشت نيست و آن مخصوص بمقرّبان درگاه خدا است كه سبقت گرفتند بر ساير بندگان در علم و عمل و ايشان پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و حضرت خديجه و امير المؤمنين و اولاد طاهرين آنانند كه ملحق بايشان ميباشند و خالص آنرا مى‌آشامند و ساير اهل بهشت از اصحاب يمين ممزوج بآنرا چون ايشان خودشان
جلد 5 صفحه 363
را خالص براى خدا نمودند و اين معانى مستفاد از نقل قمّى ره و غيره است و در مجمع نقل نموده كه امير المؤمنين عليه السّلام با چند نفر از مسلمانان ميآمدند خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پس منافقين ايشان را مسخره نمودند و خنديدند و بچشم اشاره كردند پس رفتند نزد رفقاى خودشان و گفتند ما امروز اصلع را ديديم يعنى مردى را كه پيش سر او مو ندارد و به او خنديديم پس پيش از آنكه آن حضرت و اصحابش خدمت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم برسند اين آيات نازل شد و از ابن عبّاس روايت نموده كه مراد از آنانكه مرتكب جرم شدند منافقين قريشند و مراد از آنانكه ايمان آوردند على بن أبي طالب عليه السّلام است و قمّى ره الذين أجرموا را باوّلى و دوّمى و اتباع آن دو تفسير فرموده و بنابر اين خداوند بعد از ذكر شمه‌اى از نعم بهشت و احوال اهل آن متعرّض اين جرئت و جسارت از كفّار قريش شده ميفرمايد همانا آنانكه مرتكب معاصى شدند باهل ايمان ميخنديدند و وقتى بر ايشان مرور مينمودند با چشم بيكديگر اشارت ميكردند و وقتى كه رجوع و بازگشت بكسان خود كردند از نقل رفتار خودشان لذت ميبردند و قمّى ره نقل فرموده سخريّه ميكردند و وقتى اهل ايمان را ديدند ايشانرا بگمراهى نسبت دادند با آنكه آنها فرستاده نشده بودند براى حفظ اعمال اهل ايمان و شهادت بصلاح و فساد ايشان پس در روز قيامت اهل ايمان وقتى كفار را ميبينند با غلهاى گردن و كمال خوارى در جهنم ميسوزند بآنها ميخندند و روايت شده كه درى بروى آنها از بهشت باز و گفته ميشود برويد از جهنّم بيرون و چون آنها نزديك بدر ميشوند مسدود ميگردد و اهل بهشت بآنها ميخندند در حالتى كه بر تختهائى مزيّن مانند حجله نشسته و منتظرند و نظر ميكنند ببينند خداوند آيا كفار را بمجازات اعمالشان ميرساند و بنابر اين جمله اخيره متعلّق به ينظرون ميباشد و محتمل است جمله مستأنفه باشد از قول خدا بعد از نقل اين عمل كه ميفرمايد آيا اين خنده اهل ايمان بكفّار در آخرت سزاى خنده كفّار بايشان در دنيا نميباشد و در هر حال ثواب بمعناى جزا ميباشد كه معناى اصلى آنست و سؤال از خداوند براى تقرير و تثبيت است يعنى مسلّما جزاى آن عمل اين عمل است در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه كسيكه قرائت نمايد در نماز واجب سوره ويل للمطفّفين را خداوند او را از آتش جهنّم ايمن فرمايد و الحمد للّه رب العالمين و صلّى اللّه على محمد و آله الطاهرين.
جلد 5 صفحه 364
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّ الأَبرارَ لَفِي نَعِيمٍ «22»
محققا ابرار که شرح حال آنها بيان شد در نعيم هستند که بهشت باشد که نعمتهاي بهشت هميشه باقي است نه تمام ميشود که از بين برود و نه فاسد ميشود که
جلد 18 - صفحه 43
نتوان استفاده كرد بلكه زياد ميشود که ميفرمايد: وَ أُزلِفَت‌ِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقِين‌َ غَيرَ بَعِيدٍ هذا ما تُوعَدُون‌َ لِكُل‌ِّ أَوّاب‌ٍ حَفِيظٍ مَن خَشِي‌َ الرَّحمن‌َ بِالغَيب‌ِ وَ جاءَ بِقَلب‌ٍ مُنِيب‌ٍ ادخُلُوها بِسَلام‌ٍ ذلِكَ يَوم‌ُ الخُلُودِ لَهُم ما يَشاؤُن‌َ فِيها وَ لَدَينا مَزِيدٌ ق آيه 31 الي 35.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 22)- سپس به شرح بخشی از پاداشهای عظیم ابرار و نیکان پرداخته، می‌فرماید: «مسلما نیکان در انواع نعمت‌اند» (ان الابرار لفی نعیم).
نکات آیه
۱ - انسان هاى درست کار، راست گفتار و مطیع خداوند، در انبوه نعمت هاى وصف ناپذیر آخرت جاى خواهند گرفت. (إنّ الأبرار لفى نعیم) از جمله معانى بیان شده براى «برّ»، «صلاح و درست کارى»، «اطاعت» و «صداقت» است (لسان العرب). «نعیم»; یعنى، نعمت فراوان (مفردات راغب). نکره بودن آن، دلالت دارد که وصف نعمت ها امکان پذیر نیست. مراد از آن - به قرینه آیات بعد - نعمت هاى آخرت است.
۲ - بهره مندى ابرار از نعمت هاى آخرت، همیشگى است. (إنّ الأبرار لفى نعیم) حرف «فى» در این آیه، براى ظرفیت مجازى است و بر استقرار ابرار در نعمت دلالت دارد. جمله اسمیّه «إنّ الأبرار...»، تأکیدى بر مداومت و ثبوت است.
موضوعات مرتبط
- ابرار: جاودانگى نعمتهاى اخروى ابرار ۲
- راستگویان: نعمتهاى اخروى راستگویان ۱
- صالحان: نعمتهاى اخروى صالحان ۱
- مطیعان: نعمتهاى اخروى مطیعان ۱
- نعمت: ویژگیهاى نعمت هاى اخروى ۲
منابع
