فَرَرْتُم: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه فرر | فرر]] (۱۱ بار) [[کلمه با ریشه:: فرر| ]] | *[[ریشه فرر | فرر]] (۱۱ بار) [[کلمه با ریشه:: فرر| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
فر و فرار به معنى فرار كردن و گريختن است. [احزاب:16]. راغب گويد: اصل آن بيان سن چهارپا است . ظاهراً گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه [جمعه:8]. پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى ميلى او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آن است مثل [ذاريات:50]. بدويد به سوى خدا من شما را انذاركنندهام آشكارا. ولى در آيه [شعراء:21]. به معنى گريختن و فرار معمولى است. مفرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است [قيامة:10]. انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟ | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۱۷
ریشه کلمه
- فرر (۱۱ بار)
قاموس قرآن
فر و فرار به معنى فرار كردن و گريختن است. [احزاب:16]. راغب گويد: اصل آن بيان سن چهارپا است . ظاهراً گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه [جمعه:8]. پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بى ميلى او به مرگ و تلاش در راه نمردن است. و چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آن است مثل [ذاريات:50]. بدويد به سوى خدا من شما را انذاركنندهام آشكارا. ولى در آيه [شعراء:21]. به معنى گريختن و فرار معمولى است. مفرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است [قيامة:10]. انسان در آن روز گويد: فرارگاه كجاست؟
