يَکْتُمُون: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه کتم | کتم]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کتم| ]] | *[[ریشه کتم | کتم]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: کتم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مىكند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مىكنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۱۰
ریشه کلمه
- کتم (۲۱ بار)
قاموس قرآن
كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مىداشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مىكند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مىكنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند.
