الشعراء ١٩٠

إِنَ‌ فِي‌ ذٰلِکَ‌ لَآيَةً وَ مَا کَانَ‌ أَکْثَرُهُمْ‌ مُؤْمِنِينَ‌

ترجمه

در این ماجرا، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند.

قطعا در اين [عقوبت‌] درس عبرتى است و بيشتر آنان مؤمن نبودند

قطعاً در اين [عقوبت درسِ‌] عبرتى است، و[لى‌] بيشترشان ايمان آورنده نبودند.

همانا در این هلاک قوم شعیب نیز آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آنها ایمان نیاوردند.

بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد؛ و قوم شعیب بیشترشان مؤمن نبودند،

هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند.

بی‌گمان در این مایه عبرتی هست و بیشترینه آنان مؤمن نبودند

همانا در اين نشانه و عبرتى است و بيشترشان مؤمن نبودند.

همانا در این (سرگذشت نیز) درس عبرتی است (برای عاقلان) و بیشتر ایشان (هم) ایمان نیاوردند (و جزای خود را دیدند).

همانا در این (جریان) بی‌گمان نشانه‌ا‌ی (بزرگ) است و (اما) بیشترشان ایمان‌آورندگان نبوده‌اند.

همانا در این است آیتی و نیستند بیشتر ایشان مؤمنان‌

الشعراء ١٨٩	آیه ١٩٠	الشعراء ١٩١
سوره : سوره الشعراء نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

تفسیر

• آيات ۱۷۶ - ۱۹۱، سوره شعراء
• اشاره به اينكه اصحاب ايكه چه كسانى بوده اند
• دو روايت درباره رسالت شعيب عليه السّلام

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - سرگذشت شعیب(ع) و مردم ایکه، شایان اندیشه و دربردارنده درس عبرتى بزرگ براى دیگران (إنّ فى ذلک لأیة) کلمه «ذلک» به ماجراى میان شعیب(ع) و مردم ایکه اشاره دارد. «آیة» در این جا معادل «عبرة» و نکره آمدن آن براى تفخیم است. بنابراین «إنّ فى ذلک لأیة»; یعنى، به راستى در این ماجرا، درس عبرتى بزرگ وجود دارد.

۲ - فرجام هلاکت بار مردم ایکه، نمودى از سنت مستمر الهى در یارى رسانى به حق و سرکوب باطل (فأخذهم عذاب یوم الظلّة ... إنّ فى ذلک لأیة) نشانه و مایه عبرت بودن سرگذشت مردم ایکه، در صورتى است که تکرار نظایر آن همواره ممکن باشد.

۳ - تاریخ، منبعى براى درس آموختن و عبرت گرفتن (إنّ فى ذلک لأیة)

۴ - بیشتر مردم «ایکه»، حق ناپذیر و مصمم بر کفر بودند. (و ما کان أکثرهم مؤمنین) ضمیر «هم» در «أکثرهم» به «اصحاب الأیکة» برمى گردد.

۵ - وجود اقلیتى مؤمن در میان مردم «ایکه» (و ما کان أکثرهم مؤمنین)

۶ - انتقام الهى از مردم «ایکه»، هشدارى جدى به همه کفرپیشگان و حق ستیزان است. (و ما کان أکثرهم مؤمنین) با توجه به لحن تهدیدآمیز این آیه و بیان این که علت انتقام گرفتن خداوند از مردم ایکه، این بود که بیشتر آنان از پذیرش حق سرباز زدند; برداشت یاد شده به دست مى آید.

۷ - اصرار اکثریت افراد جامعه بر کفر و فساد، زمینه ساز نزول عذاب الهى (فأخذهم عذاب یوم الظلّة ... و ما کان أکثرهم مؤمنین)

۸ - رسوخ روحیه کفر و حق ستیزى، در اکثریت شرک پیشگان صدراسلام (و ما کان أکثرهم مؤمنین) گرچه ضمیر «هم» در «أکثرهم» به مردم ایکه باز مى گردد; اما در عین حال تعریض به مشرکان صدر اسلام نیز دارد.

موضوعات مرتبط

• اسلام: تاریخ صدر اسلام ۸
• اصحاب ایکه: آثار عذاب اصحاب ایکه ۶; اصرار بر کفر اصحاب ایکه ۴; اقلیت اصحاب ایکه ۵; تاریخ اصحاب ایکه ۴، ۵; حق ناپذیرى اکثریت اصحاب ایکه ۴; عبرت از فرجام اصحاب ایکه ۱; کفر اکثریت اصحاب ایکه ۴; کمى مؤمنان اصحاب ایکه ۵; هلاکت اصحاب ایکه ۲
• اکثریت: آثار کفر اکثریت ۷
• باطل: نابودى باطل ۲
• تاریخ: عبرت از تاریخ ۳; فواید تاریخ ۳
• تفکر: تفکر در قصه شعیب(ع) ۱
• حق: امداد به حق ۲; هشدار به حق ستیزان ۶
• خدا: سنتهاى خدا ۲
• شعیب(ع): عبرت از قصه شعیب(ع) ۱
• شناخت: منابع شناخت ۳
• عبرت: عوامل عبرت ۱، ۳
• عذاب: زمینه عذاب ۷
• کافران: هشدار به کافران ۶
• کفر: آثار اصرار بر کفر ۷
• مشرکان: حق ستیزى اکثریت مشرکان صدراسلام ۸; کفر اکثریت مشرکان صدراسلام ۸