الشعراء ١٥٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس گرفت ایشان را عذاب همانا در این است آیتی و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان | |-|معزی=پس گرفت ایشان را عذاب همانا در این است آیتی و نیستند بیشترشان ایمان آرندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشعراء | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::158|١٥٨]] | قبلی = الشعراء ١٥٧ | بعدی = الشعراء ١٥٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِنَّ فِی ذلِکَ ...»: (نگا: شعراء / . | «إِنَّ فِی ذلِکَ ...»: (نگا: شعراء / . | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۹
ترجمه
| الشعراء ١٥٧ | آیه ١٥٨ | الشعراء ١٥٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّ فِی ذلِکَ ...»: (نگا: شعراء / .
تفسیر
نکات آیه
۱ - نزول عذاب فراگیر الهى بر ثمودیان، در پى کشتن ناقه صالح (فعقروها ... فأخذهم العذاب)
۲ - نتیجه بخش نبودن پشیمانى ثمودیان، پس از کشتن ناقه صالح (فعقروها فأصبحوا ندمین . فأخذهم العذاب)
۳ - هلاکت ثمودیان با عذاب استیصال، آیتى بزرگ و عبرت آموز براى دیگران (فأخذهم العذاب إنّ فى ذلک لأیة) واژه «آیة» در این جا مرادف «عبرة» است و نکره آمدن براى تفخیم مى باشد; یعنى، «إنّ فى ذلک لعبرة عظیمة».
۴ - نزول عذاب مرگبار بر ثمودیان، نمودى از سنت مستمر الهى در یارى رسانى به حق و سرکوب باطل (فأخذهم العذاب إنّ فى ذلک لأیة) نشانه و مایه عبرت بودن ماجراى هلاکت ثمودیان، مستلزم استمرار داشتن مجازات اقوام دیگر، در صورت کفرورزى و اصرار بر حق ناپذیرى آنان مى باشد.
۵ - تاریخ، منبعى براى درس آموختن و عبرت گرفتن (فأخذهم العذاب إنّ فى ذلک لأیة)
۶ - بیشتر ثمودیان، حق ناپذیر و مصمم بر کفر بودند. (و ما کان أکثرهم مؤمنین)
۷ - وجود اقلیتى مؤمن در میان ثمودیان (و ما کان أکثرهم مؤمنین)
۸ - فرجام هلاکت بار ثمودیان، هشدارى جدى به همه حق ستیزان (فأخذهم العذاب إنّ فى ذلک لأیة) با توجه به لحن تهدیدآمیز آیه و بیان این که علت انتقام گرفتن خداوند از ثمودیان، این بود که بیشتر آنان پذیراى ایمان نبودند (و ما کان أکثرهم مؤمنین)، برداشت یاد شده به دست مى آید.
۹ - اصرار اکثریت افراد جامعه بر کفرورزى و حق ناپذیرى، زمینه ساز نزول عذاب و گرفتار شدن آنان به خشم و قهر الهى (فأخذهم العذاب ... و ما کان أکثرهم مؤمنین)
۱۰ - رسوخ روحیه کفرورزى و پندناپذیرى، در اکثریت شرک پیشگان صدراسلام (إنّ فى ذلک لأیة و ما کان أکثرهم مؤمنین) گرچه ضمیر «هم» در «أکثرهم» به ثمودیان بازمى گردد; اما در عین حال تعریض به مشرکان صدراسلام نیز دارد.
موضوعات مرتبط
- آیات خدا :۳
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱۰
- اکثریت: آثار حق ناپذیرى اکثریت ۹; آثار کفر اکثریت ۹
- باطل: نابودى باطل ۴
- تاریخ: عبرت از تاریخ ۵; فواید تاریخ ۵
- حق: آثار اصرار بر حق ناپذیرى ۹; امداد به حق ۴; هشدار به حق ستیزان ۸
- خدا: سنتهاى خدا ۴
- سنتهاى خدا: سنت امداد ۴
- شناخت: منابع شناخت ۵
- صالح(ع): قتل شتر صالح(ع) ۲; کیفر قتل شتر صالح(ع) ۱
- عبرت: عوامل عبرت ۳، ۵
- عذاب: زمینه عذاب ۹; عذاب استیصال ۳
- قوم ثمود: اقلیت قوم ثمود ۷; اکثریت قوم ثمود ۶; بى تأثیرى پشیمانى قوم ثمود ۲; تاریخ قوم ثمود ۱، ۲، ۶، ۷; حق ناپذیرى قوم ثمود ۶; عبرت از فرجام قوم ثمود ۳; عذاب قوم ثمود ۱، ۴; عمومیت عذاب قوم ثمود ۱; فرجام شوم قوم ثمود ۸; کمى مؤمنان قوم ثمود ۷; گروههاى اجتماعى قوم ثمود ۷; لجاجت قوم ثمود ۶
- کفر: آثار اصرار بر کفر ۹
- مشرکان: حق ناپذیرى اکثریت مشرکان صدراسلام ۱۰; کفر اکثریت مشرکان صدراسلام ۱۰
