قَعَد

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• قعد (۳۱ بار)

قاموس قرآن

نشستن. [جن:9]. ما در مقاعد آسمان براى استراق سمع مى‏نشستيم. به كوتاهى از كار نيز اطلاق مى‏شود مثل [توبه:90]. آنكه به خدا و رسول دروغ گفتند كوتاهى كردند [توبه:83]. قعود: جمع قاعد نيز آمده است مثل سجود جمع ساجد [آل عمران:191]. قيام جمع قائم و قعود جمع قاعد است يعنى آنكه خدا را درحال ايستاده و نشسته و خوابيده ياد مى‏كنند. قعيد: صفت مشبهه و مفيد دوام است لذا طبرسى در [ق:17]. فرموده مراد از قعيد ملازمى است كه پيوسته هست نه قاعد ضد قائم و اهل لغت آن را حافظ گفته‏اند. مقعد: مصدر ميمى و اسم مكان هر دو آمده است مثل [توبه:81]. كه مصدر ميمى است و مثل [قمر:55]. كه اسم مكان مى‏باشد يعنى: در مجلس راستين نزد پادشاه توانا. مقاعد: جمع مقعد است [آل عمران:121]. و چون از نزد عائله ات خارج شدى براى مومنان مواضعى براى جنگ آماده مى‏كردى. قواعد: جمع قائده است [نور:60]. زنان بازنشسته كه رغبتى به نكاح ندارند[بقره:127]. آن در آيه جمع قاعده به معنى پايه هاست يعنى آنگاه كه ابراهيم پايه‏هاى كعبه را بالا مى‏برد.

کلمات نزدیک مکانی

وَ الّذِين لَهُم کَذَبُوا لِيُؤْذَن اللّه الْأَعْرَاب مِن رَسُولَه الْمُعَذّرُون سَيُصِيب جَاء کَفَرُوا مِنْهُم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...